မလင့္မွန္စြာ သင္ၾကားပို ့ခ် က မွ အ အဆံုး ေမတၱာသံုးလ်က္ သင္ေပး လက္ထပ္ စနစ္ကပ္ေစ ေခ်ာ့ခ်ီ ေျခာက္ခ်ီ နည္းအလီလီျဖင္ ့ တပည္ ့သားမွာ ပညာျဖာ.... ေန ့ရက္စဥ္သြန္သင္ မွားခဲ့လွ်င္ျပင္၍ စိတ္ရွည္ သည္းခံ ကရုဏာမွန္ျဖင့္ ညီရင္း ေသြးသား ပမာထားကာ ၾကိဳးပမ္း အတည္ ျပဳခဲ့အလီလီမွ တပည့္သားမွာ စာရိတၱျဖာ.... မျပတ္အားေပး နိႈးေဆာ္ေဖးလ်က္ ခ်ိန္ဆေတြးကာ ေမွ်ာ္္ျမင္လာဘို ့ ဘ၀တန္ဘိုး ခ်စ္ျမတ္နိုးဘို ့ အေလးထားကာ ေျပာခါခါက တပည့္သားမွာ ပန္းတိုင္ျဖာ..... ဆရာ ့စြမ္းရည္ ေထြေထြသည္ေၾကာင့္ တပည့္သားမွာ ေအာင္ေျမသာဆဲ ဦးညြတ္ရုိက်ိဳး ၾကည္ညိဳတိုးလ်က္ နွလုံးထက္တြင္ မွတ္တမ္းတင္၏ တုနႈိင္းမဲ့လွစြာ အဘယ့္...ျမတ္ဆရာ ။ ။ ဆင္ျမဴရယ္စိုးလြင္ |
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comments:
I wanna use this poem at our teacher homage ceremony . whom I contact ?
Post a Comment