ျမတ္ႏိုး

ျမတ္ႏုိးတတ္သူတို႔ရဲ့ ရပ္၀န္း ...

ကမ္းမျမင္ လမ္းမျမင္ ပင္လယ္ျပင္ႀကီးထဲက ကေလးအလုပ္သမားမ်ား

င ံု႔မခံရဖို႔ တံု႔ျပန္ၾကစို႔

India Than Gyat 2011 by ronal50
Thangyat Complete

အိုဘယ့္ ကယ္တင္ရွင္

အီးေမးလ္ပုိ႔ရန္ ပရင့္ထုတ္ရန္ PDF ဖုိင္ရယူရန္

ယေန႔ ဗမာျပည္တြင္ လက္တဆုပ္စာမွ်ေသာ “ဘုရား” အထူးခံ ေရေပၚဆီ လူ႔မလိုင္တခ်ိဳ႕ႏွင့္ ၎တို႔ႏွင့္ အလြမ္းသင့္ေသာ အေရာင္ေျပာင္း ပုတ္သင္ညိဳတခ်ိဳ႕မွအပ က်န္ သန္း ၅ဝ ေက်ာ္ လူထုမွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဆင္းရဲျခင္း ဝဲၾသဃအတြင္း ျမဳပ္တလွည့္ ေပၚတလွည့္ ဖုတ္လိႈက္ဖုတ္လိႈက္ ႐ုန္းကန္လႈပ္ရွားေနရဆဲျဖစ္ၿပီး ဤအေျခအေနတြင္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ေကာက္႐ိုးတမွ်င္ေပးကာ ဝါးကူထိုးေပးသူသူတုိ႔ မနည္းမေနာရွိပါသည္။ သည္အထဲတြင္ ကယ္တင္ရွင္အမည္ခံ လူမႈကူညီေရးအဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ သူရဲေကာင္းျဖစ္ခ်င္ၾကေသာ ႏုိင္ငံေရးသမားအတုအေယာင္မ်ားက ထိပ္ဆံုးမွ ပါဝင္လ်က္ရွိသည္။

မၾကာေသာ ကာလတြင္ ဗမာျပည္သို႔ နာဂစ္မုန္တိုင္း တုိက္ခတ္ခဲ့သည္မွာ သံုးႏွစ္တင္းတင္း ျပည့္ေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။ မဟာက႐ုဏာရွင္မ်ားသည္ ၎တို႔ ထံုးစံအတိုင္း ဖေယာင္းတိုင္ ကိုယ္စီထြန္းကာ ဝမ္းနည္းျခင္းသ႐ုပ္ကုိ ျပၾကဦးမည္လား။ ထိုသံုးႏွစ္တာ အေတာအတြင္း ႏုိင္ငံတကာမွ ရရွိေသာ အလႉေငြ သန္းေပါင္းမ်ားစြာျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည့္ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးလုပ္ငန္းမ်ား အဘယ္မွ်ေသာ အတို္င္းအတာအထိ ေအာင္ျမင္ခဲ့သည္ကို ဆန္းစစ္ရေသာ္ တာေပၚလင္စ ျပာျပာလြင္လြင္ျဖင့္ ဆီးၾကိဳေနမည့္ တဲအိမ္ငယ္မ်ား၊ ျမစ္ကမ္းဝဲယာတေလွ်ာက္မွ ေရေပၚတြိဳင္းလက္မ်ား၊ အေၾကြးလည္ပင္းခိုက္ေနေသာ လယ္သမား၊ ငါးဖမ္းသမားႏွင့္ ေဘာက္သမားမ်ား၏ ဘဝအဖံုဖံုႏွင့္ ျမင္ကြင္းစံုတုိ႔သည္ အလႉရွင္ထံသုိ႔ အလိုက် အသံုးေတာ္ခံမည့္ အစီရင္ခံစာမ်ားႏွင့္ တမူကြဲျပားေနပါလိမ့္မည္။

အေႂကြးလည္ပင္းခိုက္ေနေသာ လယ္သမား၊ ငါးဖမ္းသမားႏွင့္ ေဘာက္သမားမ်ား၏ ဘဝအဖံုဖံုႏွင့္ ျမင္ကြင္းစံုတုိ႔သည္ အလႉရွင္ထံ သုိ႔ အလိုက်အသံုးေတာ္ခံမည့္ အစီရင္ခံစာ မ်ားႏွင့္ တမူကြဲျပားေနပါလိမ့္မည္။
သဘာဝေဘးအႏၲရာယ္ေၾကာင့္ ထိခိုက္ခံစားခဲ့ရေသာ ရပ္ရြာလူထုမွာ အဆိုးခ်ည္းမဟုတ္ဘဲ အဆိုးထဲမွ ေျဖသိမ့္စရာ အျပဳသေဘာေဆာင္ေသာ တိုးတက္မႈျပယုဂ္မ်ား ေပၚေပါက္လာရန္ ေမွ်ာ္လင့္စရာရွိပါသည္။ သို႔ေသာ္ အလႉေငြကုိ သြားရည္တျမားျမားျဖင့္ အသာငမ္းငမ္းျဖစ္ေနၾကေသာ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားႏွင့္ ငတက္ျပားအၾကီးစား အဲန္ဂ်ီအုိမ်ား၏ ေကာင္းမႈေၾကာင့္ ႏိုင္ငံတကာမွ ပုဂၢိဳလ္တုိ႔၏ ဒါနမွန္သမွ်သည္ အိတ္ေပါက္ႏွင့္ ဖားေကာက္ရသည့္ႏွယ္ ေရစက္ပင္ မခ်လိုက္ရဘဲ ေပ်ာက္ေစတန္ခိုးျဖင့္ အေငြ႔ပ်ံခဲ့ရေလသည္။

ဤအေျခအေနမွာပင္ ဆင့္ပါးစပ္ ႏွမ္းပက္ ေထာက္ပံ့မႈကို ရရွိထားသူမ်ားအား အလႉရွင္ထံ၌ မ်က္ႏွာပန္းလွလိုမႈတခုတည္းအတြက္ ဇြတ္အတင္း သာဓုေခၚခိုင္းေနသည္မွာ မခက္ပါေလာ။ “တိုးတက္လာပါသည္၊ ေကာင္းမြန္လာပါသည္၊ စီမံကိန္းမ်ား ေအာင္ျမင္လာပါသည္၊ သို႔ေသာ္ လိုအပ္မႈမ်ားကား ရွိေနဆဲ၊ အလႉေငြမ်ား ထပ္မံလိုအပ္ဆဲျဖစ္သည္” ဟူ၍ အစည္းအေဝးမ်ား၊ အစီရင္ခံစာမ်ား၊ အဆုိျပဳလႊာမ်ားတြင္ အပ္ေၾကာင္းထပ္ေအာင္ ေျပာၾက၊ ဆုိၾက၊ ေရးၾကသည္မွာလည္း မ႐ိုးႏိုင္ေသးေသာ ဇာတ္ကြက္မ်ား ျဖစ္ေနေသးသည္။ ၎တုိ႔၏ စိမ့္ေပါက္၊ ယိုေပါက္ႏွင့္ မဟာဗ်ဴဟာနည္းက် လုပ္ငန္းစဥ္ဟု ခပ္ျမင့္ျမင့္ သညာျပဳထားေသာ စီမံကိန္းအေကာင္အထည္ေဖာ္မႈ ေျခလွမ္းအမွားမ်ားကို ဂဃဏန မဆန္းစစ္ဘဲ ဇြတ္အတင္း ခရီးႏွင္လွ်င္ အဆုိပါ လူမႈကူညီေရးအဖြဲ႕အစည္းတုိ႔မွာ ေနာင္တခ်ိန္တြင္ လႈပ္ေလ ျမဳပ္ေလ အေနအထားသို႔ ေရာက္ရွိေတာ့မည္။ မ်က္ေမွာက္ အေနအထားအရေတာင္မွ အဲန္ဂ်ီအုိက လူထုကို ကူညီကယ္မေနသည့္ အသြင္မဟုတ္ဘဲ လူထုကသာ အဲန္ဂ်ီအိုမ်ား ရွင္သန္ေရးအတြက္ ပံ့ပိုးက်ားကန္ေပးေနရသည့္ ပံုစံျဖစ္ေနသည္ကုိ သတိျပဳႏုိင္ပါသည္။

နာဂစ္၏ ေက်းဇူးျဖင့္ ခါေတာ္မီ ေပၚေပါက္လာေသာ Local NGO ေခၚ ျပည္တြင္း လူမႈကူညီေရးအဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ ရပ္ရြာအေျချပဳအဖြဲ႕အစည္းမ်ားကုိ  ၾကည့္ၿပီး ဗမာျပည္၌ လူမႈေရးအဖြဲ႕အစည္းမ်ား တိုးပြားလာသည္၊ ၎တို႔၏ စြမ္းေဆာင္ရည္မ်ား ျမင့္မားလာသည္ဟု အေလာတၾကီး ေကာက္ခ်က္မခ်သင့္ပါ။ ရပ္ရြာအေျချပဳအဖြဲ႕ေလးမ်ား အေရအတြက္အားျဖင့္သာ မ်ားျပားလာၿပီး ၎အဖြဲ႕မ်ား ေရရွည္ခိုင္မာ တိုးတက္ရန္မွာ ခရီးေဝးဆဲျဖစ္၏။ ဥပမာဆိုရလွ်င္ နာဂစ္မုန္တိုင္းဒဏ္ခံရြာမ်ားသို႔ လူမႈကူညီေရးအဖြဲ႕အစည္း အသီးသီး လာ၍ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး ေဆာင္ရြက္ၾကသည္။ ထိုသို႔ ေဆာင္ရြက္ရာတြင္ ေက်းရြာ၏ ေရရွည္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးကုိပါ ထည့္သြင္းစဥ္းစားၿပီး ေက်းရြာအက်ိဳး သယ္ပိုးႏုိင္မည့္ ရပ္ရြာအေျချပဳအဖြဲ႕အစည္းမ်ားကို ရြာလူထု သေဘာက် ေရြးထားေသာ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းေဆာင္ရြက္ေလ့ရွိၾကသည္။ လယ္သမားေကာ္မတီ၊ ေရလုပ္သားမ်ား ေကာ္မတီ၊ အမ်ိဳးသမီး ဝင္ေငြတိုးအဖြဲ႕၊ သန္႔ေလးသန္႔ ေကာ္မတီ၊ ေျမယာမဲ့ ေဘာက္သမားမ်ား ေကာ္မတီ၊ က်န္းမာေရးေကာ္တီ စသျဖင့္ ေကာ္မတီေပါင္းမ်ားစြာ ဖြဲ႕စည္းခဲ့ၾကေလသည္။ ခက္သည္က ရြာတရြာတြင္ အဖြဲ႕အစည္းတခုတည္း လာေရာက္ လုပ္ကိုင္ျခင္းမဟုတ္။ အဖြဲ႕အစည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးက တရြာထဲမွာပင္ စီမံကိန္းမ်ားကုိ အၿပိဳင္အဆိုင္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေနၾကသည္မို႔ သူ႔အဖြဲ႕ကလည္း သူ႔မူႏွင့္ ေက်းရြာေကာ္မတီဖြဲ႕၊ ကိုယ့္အဖြဲ႕ကလည္း ကိုယ့္မူႏွင့္ ေကာ္မတီေတြ ထပ္ဖြဲ႕။ တရြာထဲမွာပင္ ေကာ္မတီေတြ ပြထေနၿပီး ရပ္ရြာအက်ိဳးအတြက္ ေမွ်ာ္ကိုး၍ ဖြဲ႕စည္းထားေသာ ေက်းရြာအဖြဲ႕ကေလးမ်ားခမ်ာ အဆိုပါ အဲန္ဂ်ီအိုမ်ား တေယာက္တမ်ိဳး ၾကိဳးဆြဲရာသို႔သာ ဇာတ္ဆရာအလုိက် အသံုးေတာ္ခံရေတာ့သည္။

တရြာထဲမွာပင္ ေကာ္မတီေတြ ပြထေနၿပီး ရပ္ရြာအက်ိဳးအတြက္ ေမွ်ာ္ကိုး၍ ဖြဲ႔စည္းထားေသာ ေက်းရြာအဖြဲ႔ကေလးမ်ား ခမ်ာ အဆိုပါ အဲန္ဂ်ီအိုမ်ား တေယာက္တမ်ိဳး ၾကိဳးဆြဲရာသို႔သာ ဇာတ္ဆရာအလုိက် အသံုးေတာ္ ခံရေတာ့သည္။
ဤသို႔ဆိုလွ်င္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ိဳးစံုက အျပိဳင္အဆိုင္လုပ္ၾက၍ ပံ့ပိုးမႈမ်ား ပိုလွ်ံေနၿပီလားဟု ေတြးစရာရွိသည္။ ထိုသို႔လည္း မဟုတ္ျပန္။ အဲန္ဂ်ီအိုတို႔မည္သည္ ၎တို႔၏ ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားကို ထုႏွင့္ ထည္ႏွင့္ ျပႏိုင္ရန္သာ စိတ္အားထက္သန္ၾကသည္။ ဆုိရလွ်င္ ေက်းရြာလူထု အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္း ျပန္လည္ ထူေထာင္ရန္ ေငြေပးရျခင္းထက္ ရြာတြင္ တံတားေဆာက္ျခင္း၊ ေက်ာင္းေဆာက္ျခင္း၊ ေရကန္တူးေပးျခင္းကို ပိုလုပ္ေဆာင္လုိၾကသည္။ သည္နည္းျဖင့္ အဖြဲ႕အစည္း အမွတ္တံဆိပ္ကပ္ကာ အလႉရွင္ကို ၎တို႔ မည္မွ် ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္ကို သက္ေသထူႏုိင္ေပေတာ့မည္။ ေက်းရြာလူထုအတြက္ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္း လုပ္ငန္းမ်ား ျပန္လည္လုပ္ကိုင္ႏုိင္ရန္ ေထာက္ပံ့ေငြမွာ ငါးေသာင္းမွသည္ အမ်ားဆံုး တသိန္းခန္႔သာ ရွိ၍ အက်ိဳးခံစားရသူအတြက္ အေၾကြးဆပ္႐ုံသာ တတ္ႏုိင္ေတာ့သည္။ အျခားလုပ္ငန္း ထူေထာင္ရန္လည္း သည္ေငြႏွင့္ မေလာက္င။ အဖြဲ႕အစည္းအေနျဖင့္လည္း သည့္ထက္ပိုၿပီး မေပးႏုိင္။ တရြာလံုး အဆင္းရဲဆံုးသူကိုသာ ေထာက္ပံ့မည္ဟု ဇကာစစ္ခ်လုိက္လွ်င္ေတာင္ ရြာလူထု ၉ဝ ရာခုိင္ႏႈန္းမွာ မေပးမျဖစ္ ေထာက္ပံ့ရမည့္ အႏြမ္းပါးဆံုး အုပ္စုျဖစ္၍ ေနေတာ့သည္။  ထို႔ေၾကာင့္ပင္လွ်င္ Infrastructure ေခၚ အေဆာက္အအံု တည္ေဆာက္ေရးကုိသာ အသီးသီး အာ႐ုံစိုက္ၾက၍ ရြာထဲက ေရကန္တကန္ထဲကိုပင္ အဖြဲ႕အစည္းသံုးခုက အၿပိဳင္အဆုိင္ ၿခံစည္း႐ိုး သံုးထပ္ခတ္ၿပီး ဆုိင္းဘုတ္အသီးသီးတပ္ကာ ပဏာယူထားၾကသည့္ အျဖစ္မ်ိဳး နာဂစ္မုန္တုိင္း ဒဏ္ခံခဲ့ရေသာ ရြာအခ်ိဳ႕တြင္ ေတြ႔ႏိုင္ပါသည္။ လုပ္တာက နည္းနည္း ၾကြားခ်င္တာက မ်ား၍ေနေတာ့သည္။

ထို႔ျပင္တဝ ဂ်ဲန္ဒါ (က်ား၊ မ လူမႈက႑) ညီမွ်ေရးႏွင့္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအတြက္ ဦးစားေပးေဆာင္ရြက္ေရး ဆုိသည့္ကိစၥမွာ နာဂစ္ေနာက္ပိုင္း အဲန္ဂ်ီအိုတုိ႔၏ ပေရာဂ်က္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ အေတာ္ ေရပန္းစားလ်က္ရွိသည္။ ဤအေၾကာင္းအရာမွာ အလႉရွင္တုိ႔၏ သည္းေျခၾကိဳက္ျဖစ္၍ အဖြဲ႕အစည္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကလည္း ေက်းရြာေကာ္မတီတြင္ အမ်ိဳးသမီး ဦးေရ မည္မွ်ပါမည္၊ အက်ိဳးခံစားခြင့္ရွိသူမ်ားတြင္ အမ်ိဳးသမီး မည္မွ် ပါဝင္သည္ စသျဖင့္ အစီရင္ခံစာတြင္ ထည့္သြင္း ေဖာ္ျပၾကေလသည္။ အက်ိဳးဆက္အားျဖင့္ ယင္းတို႔ဆုိသလုိ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကား ေက်းရြာေကာ္မတီတုိ႔တြင္ အေရအတြက္အားျဖင့္ေတာ့ ပါဝင္လာပါ၏။ သို႔ေသာ္ ဤသည္မွာ ကိန္းဂဏန္းတခုကို ကုိယ္စားျပဳေသာ ဟန္ျပမွ်သာျဖစ္၍ အမ်ိဳးသမီးတို႔၏ ေျပာေရးဆုိခြင့္၊ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ႏုိင္ခြင့္ မည္မွ်တိုးတက္လာသည္ကိုေတာ့ တိုင္းတာျခင္းမျပဳၾကပါ။

ဆုိရေသာ္ အဖြဲ႕အစည္း အသီးသီးတို႔မွာ ရန္ပံုေငြရရွိေရးအတြက္သာ ေရွးရႈလုပ္ေဆာင္ေနသည္ကို ေတြ႔ရမည္။ ေက်းရြာလူထုကိုယ္တုိင္ တင္ျပလာေသာ ၎တုိ႔၏ အမွန္တကယ္ လိုအပ္ခ်က္မ်ားကို ျဖည့္ဆည္း ေဆာင္ရြက္ေပးသည့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးလုပ္ငန္းမ်ိဳး မဟုတ္ပါေခ်။ ကယ္တင္ရွင္ လူမႈေရး အဖြဲ႕အစည္းတုိ႔၏ မူဝါဒႏွင့္အညီ၊ သို႔မဟုတ္ အလႉရွင္၏ ေတာင္းဆိုခ်က္ႏွင့္ အညီ သတ္မွတ္ထားေသာ ပံုစံခြက္ထဲသို႔ မဝင္ဝင္ေအာင္ အတင္းဖန္တီးေနၾကျခင္းသာ ျဖစ္သည္။

အနီးစပ္ဆံုး အေၾကာင္းအရာကို ပမာျပကာ ဆန္းစစ္ရပါလွ်င္ နာဂစ္မုန္တုိင္း ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး လုပ္ငန္းအတြက္ ေဒၚလာသန္းေပါင္းမ်ားစြာ အသံုးျပဳ၍ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကေသာ ပေရာဂ်က္မ်ားေၾကာင့္ ရပ္ရြာလူထု၏ ခံႏုိင္ရည္စြမ္းအား (Community Resilience) မည္မွ် တိုးတက္ခဲ့သနည္း။ ေသခ်ာသည္မွာ ယခုေန ေနာက္တၾကိမ္ မုန္တိုင္းတိုက္လွ်င္လည္း ေရွးကကဲ့သို႔ အသက္အုိးအိမ္ ဆံုးရံႈးၾကရလိမ့္ဦးမည္။ သုိ႔ေသာ္ ဘယ္သူေသေသ၊ ငေတကား မာေနဆဲျဖစ္၍ အဆုိပါ ကယ္တင္ရွင္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားသည္ ယခုအခါ နာဂစ္ စီမံကိန္းမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္လွ်င္ ပြဲၿပီး မီးေသေနၿပီး နာဂစ္မွသည္ ဂီရိ၊ ဂီရိမွသည္ တာေလ ဂါထာကို ေျပာင္းလဲ ရြတ္ဆိုကုန္ၾကေလၿပီ။

ကယ္တင္ရွင္ လူမႈေရး အဖြဲ႔အစည္းတုိ႔၏ မူဝါဒႏွင့္အညီ၊ သို႔မဟုတ္ အလႉရွင္၏ ေတာင္းဆိုခ်က္ႏွင့္ အညီ သတ္မွတ္ထားေသာ ပံုစံခြက္ထဲသို႔ မဝင္ဝင္ေအာင္ အတင္း ဖန္တီးေနၾကျခင္းသာ ျဖစ္သည္။
ဗမာျပည္တြင္ အစိုးရထံမွ တရားဝင္ခြင့္ျပဳခ်က္ရထားသည့္  ၂၈ဝ ေက်ာ္မွ်ေသာ ကုလသမဂၢ၊ ႏုိင္ငံတကာႏွင့္ ျပည္တြင္း လူမႈကူညီေရးအဖြဲ႕အစည္းတုိ႔ ဆင္းရဲမြဲေတမႈ လုပ္ငန္းေဆာင္ရြက္လာသည္မွာ ဆယ္စုႏွစ္ ႏွစ္ခါလည္ ရွိခဲ့ပါၿပီ။ ငါးႏွစ္ေအာက္ ကေလးအေသအေပ်ာက္ႏႈန္း ျမင့္မားဆဲ၊ ေက်ာင္းထြက္သည့္ ကေလးဦးေရ မ်ားျပားဆဲ၊ အိပ္ခ်္အုိင္ဗီေရာဂါ ကူးဆက္ခံရမႈ တိုးတက္ဆဲ၊ မူးယစ္ေဆးဝါး ထုတ္လုပ္မႈ ထိပ္တန္းေရာက္ဆဲ။ ကုလသမဂၢ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈအစီအစဥ္မွ ထုတ္ျပန္ေသာ ၂ဝ၁ဝ  Human Development Report အရ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ အနိမ့္က်ဆံုးႏုိင္ငံအျဖစ္ အဆင့္ ၁၃၂ တြင္ ရွိေနဆဲျဖစ္သည္။ အဖြဲ႕အစည္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကမူ ၎တို႔၏ စီမံကိန္းမ်ား စိတ္သြားတိုင္း ကိုယ္ပါသေလာက္ အေကာင္အထည္ မေဖာ္ႏုိင္သည္မွာ အိမ္နီးခ်င္း ႏုိင္ငံမ်ားျဖစ္ေသာ လာအုိႏွင့္ ကေမၻာဒီးယားတို႔ႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္ေသာ္ ပ႔ံပိုးမႈပမာဏ နည္းလြန္းေသာေၾကာင့္ဟု ဆုိၾကသည္။ လက္ရွိအစိုးရအေပၚ ခ်မွတ္ထားေသာ ပိတ္ဆို႔အေရးယူမႈကိုပါ ဆြဲထည့္ ေျပာၾကေသးသည္။ ရရွိေသာ အလႉေငြမ်ားကို မည္မွ် အတိုင္းအတာအထိ ထိေရာက္ေအာင္ အသံုးခ်ခဲ့သည္၊ မည္သည့္အရာေတြ မွားယြင္း ခၽြတ္ေခ်ာ္ေနသည္ကိုမူ ဆန္းစစ္ၾကည့္ရန္ ေမ့ေလ်ာ့ေနၾကေလသည္။ ၎တုိ႔ မၾကာခဏ ေၾကြးေၾကာ္ေနေသာ တာဝန္ယူမႈ၊ တာဝန္ခံႏုိင္မႈ (Accountability) ႏွင့္ ပြင့္လင္းထင္သာျမင္သာရွိမႈ (Transparency) ဆိုသည္မွာ လူၾကားေကာင္း႐ုံ စကားသက္သက္ေလလားဟု ေမးရေတာ့မည္။

ထိုသို႔ မွန္းခ်က္ႏွင့္ ႏွမ္းထြက္ မကိုက္သည္က လူမႈေရးလုပ္ငန္းမ်ားကုိ အကန္႔အသတ္ျဖင့္သာ လုပ္ေဆာင္ေနရျခင္း၊ ထိုအဖြဲ႕အစည္းမ်ားကို အစိုးရက တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ေစာင့္ၾကည့္ကာ ဖိႏွိပ္ေနျခင္းေၾကာင့္ဟု ဆုိက ဆုိႏိုင္ျပန္ေသးသည္။ သည္ေတာ့ စီမံကိန္းမ်ား အေကာင္အထည္ေဖာ္ရာ၌ အဆင္ေျပ ေခ်ာေမြ႔ေစရန္ အစိုးရ၏ ကိုင္းပြားအဖြဲ႕ေလးမ်ားျဖင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ရမည္ဟူ၍ ဆုိၾကျပန္သည္။ ဤလမ္းေၾကာင္းသည္ အစိုးရႏွင့္ လက္တြဲအလုပ္လုပ္ျခင္း (with government) သာ ျဖစ္ၿပီး အစိုးရအတြက္ ေဆာင္ရြက္ေပးျခင္း (for government) မဟုတ္ေၾကာင္း ရွင္းျပေျပာဆိုၾကျပန္သည္။ သို႔ေသာ္ ယေန႔အခ်ိန္အထိ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ မည္သည့္ကိစၥတြင္မဆို အစုိးရဘက္မွ သေဘာထားတင္းမာေနပါက အတုိက္အခံျပဳ၍  မည္သည့္အဖြဲ႕အစည္းကမွ စြန္႔စြန္႔စားစား ေရွ႕ေနမလိုက္ေပးပါေခ်။ ၎တို႔၏ ေရွ႕ေနလုိက္ေဆာင္ရြက္ေပးျခင္း Advocacy သည္ မည္သို႔ေသာ Advocacy ျဖစ္သနည္း။ အႏၲရာယ္ကုိ စိုးရိမ္ျခင္းဆုိသည္မွာ အဖြဲ႕အစည္း ေရရွည္မတည္တံ့မွာကို စိုးရိမ္ျခင္းလား၊ ေက်းရြာလူထုအတြက္ စိုးရိမ္ျခင္းလား။ စိုးရိမ္ရပါသည္၊ စိုးရိမ္မိပါသည္။ စိုးရိမ္စရာေကာင္းေနပါဦးမည္ႏွင့္ ဘာကို စိုးရိမ္မွန္းမသိ၊ စိုးေတာ့ စိုးရိမ္ေနၾကသည္။ မိမိ စားေပါက္ပိတ္မွာကုိ စိုးရိမ္ေနရျခင္းအား “လူထု” အတြက္ဟူ၍ ေခါင္းစဥ္လွလွ သံုးကာ ေရအစုန္၌ ကိုယ္ေဖာ့ေမွ်ာေနၾကျခင္း ျဖစ္ေလသည္။

အဲန္ဂ်ီအို ဝန္ထမ္းဆိုလွ်င္ လစာေကာင္းသည္ဟူေသာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ျဖင့္ ထိုအဝန္းအဝိုင္းသို႔ တိုးဝင္လာၾကသူသာ မ်ားၿပီး ေစတနာအရင္းခံျဖင့္ တက္တက္ၾကြၾကြ ပါဝင္ေဆာင္ရြက္မည့္သူမွာမူ နည္းေလသည္။ ပိုၿပီး ဆုိးဝါးသည္မွာ အဲန္ဂ်ီအို ဝန္ထမ္းဟု ဆုိလိုက္သည္ႏွင့္ မိမိကုိယ္မိမိ အခြင့္ထူးခံ လူတန္းစားမ်ား၊ တဖန္ အထက္တန္းလႊာမ်ားဟု စိတ္ၾကီးဝင္သြားၾကသည္မွာ ခက္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္လွ်င္ လက္တဆုပ္စာမွ်ေသာ မ်က္ႏွာျဖဴမ်ား၏ အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္၌ လူသားခ်င္းစာနာကူညီမႈ ေခါင္းစဥ္တပ္လ်က္ အဲန္ဂ်ီအို စီးပြားေရး တေခတ္ဆန္းေနသည္ကုိ သိသိလ်က္ပင္ မိမိ ထိုင္ခံုျပဳတ္မည္စိုး၍ ကိုယ့္လူမ်ိဳးအေရး ျဖစ္ေနတာေတာင္မွ မ်က္ႏွာလႊဲ ႏႈတ္ဆိတ္ ေနႏုိင္ရက္ၾကသည္မွာ အသည္းနာစရာ ေကာင္းလွပါသည္။

အႏၲရာယ္ကုိ စိုးရိမ္ျခင္းဆုိသည္မွာ အဖြဲ႔အစည္း ေရရွည္မတည္တံ့မွာကို စိုးရိမ္ျခင္းလား၊ ေက်းရြာ လူထုအတြက္ စိုးရိမ္ျခင္းလား။
ေစတနာေရွ႕ထားကာ အမွန္တကယ္ ေဆာင္ရြက္ေပးေနေသာ ဝန္ထမ္းမ်ားလည္းရွိၾကပါသည္။ အထူးသျဖင့္ လူထုႏွင့္ နီးနီးကပ္ကပ္ လုပ္ကိုင္ေနၾကေသာ ေအာက္ေျခဝန္ထမ္းေလးမ်ားမွာ အေျပာမဟုတ္၊ လက္ေတြ႔ျဖင့္ ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔ အနစ္နာခံလုပ္ေပးေနၾကသူမ်ားျဖစ္သည္။ တုိင္းရင္းသား လူမႈေရးအဖြဲ႕အစည္းမ်ားလည္း ထိုနည္းလည္းေကာင္းပင္။ ၎တို႔သည္ ႐ုံးခ်ဳပ္တြင္ ေလေအးေပးစက္ တပ္ဆင္ထားေသာ အခန္းအတြင္း၌ ထိုင္ကာ ေဒၚလာျဖင့္ ယပ္ခတ္ေနေသာ ဝန္ထမ္းမ်ားကဲ့သုိ႔ မဟုတ္ဘဲ မစို႔မပို႔ လစာေငြေလးျဖင့္ ေတာထဲတြင္ အေနဆင္းရဲ၊ အစားဆင္းရဲခံကာ လူထုအက်ိဳး သယ္ပိုးေနရသူမ်ားျဖစ္ပါသည္။ ထိုဝန္ထမ္းေလးမ်ားသည္ ရန္ကုန္ဟုိတယ္ၾကီးမ်ား၌ အလုပ္႐ုံေဆြးေႏြးပြဲမ်ား ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ က်င္းပၿပီး သေဘာတရားေရးရာမ်ား ေဖာင္းပြေအာင္ ေျပာေနၾကသည့္ ႏုိင္ငံတကာ အေတြ႔အၾကံဳရင့္က်က္သူမ်ားထက္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးအေၾကာင္းအရာမ်ားကို လက္ေတြ႔က်က် ပုိရွင္းျပႏုိင္ပါသည္။

ႏုိင္ငံတကာ လူမႈကူညီေရးအဖြဲ႕အစည္းမ်ားမွာမူ ေခါင္းစဥ္အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ တေနကုန္ တေနခမ္း အစည္းအေဝး က်င္းပလိုက္၊ လုပ္ငန္းေဆာင္ရြက္ေရး ပူးေပါင္းမႈအဖြဲ႕ (working group) အမ်ိဳးမ်ိဳးဖြဲ႕လိုက္၊ အျပန္အလွန္ ေဆြးေႏြးရင္း အျငင္းပြားလုိက္၊ ဖန္တရာေတေအာင္ လုပ္ငန္းအစီအစဥ္ (work plan) ေရးဆြဲလုိက္၊ အဖြဲ႕အစည္းအတြင္း အလုပ္မျဖစ္သည့္ ေပၚလစီအမ်ိဳးမ်ိဳး ထုတ္လိုက္၊ ဗ်ဴ႐ိုကေရစီ ယႏၲရားတုိ႔၏ ထံုးစံအတုိင္း အေသးအမႊား ကိစၥကုိပင္လွ်င္ အထက္ေအာက္ အလီလီ လြန္းထိုးကာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ရယူလိုက္၊ အထိမ္းအမွတ္ေန႔မ်ား၌ ေၾကြးေၾကာ္သံမ်ိဳးစံု ေအာ္လုိက္ၾကျဖင့္ ကိစၥၿပီး၍ ေနၾကေလသည္။

သို႔ဆိုလွ်င္ တြန္းကား တြန္း၏ မေရြ႔ဟု ေျပာေနၾကျခင္းမွာ သဘာဝက်ပါ၏ေလာ။ ၾကာလွ်င္ ပ်ိဳတိုင္းၾကိဳက္ေသာ အဲန္ဂ်ီအုိေလာကတြင္ ကိုယ္က်ိဳးရွာ ငို႔ဘသမားမ်ားသာ တုိးလာဖြယ္ရွိၿပီး လူထုအတြက္ ေျပာင္းလဲတိုးတက္ျခင္းကား အလွမ္းေဝးဆဲျဖစ္ပါသည္။


ေသာ္တာသစ္

၈၈၈၈ ျပည္သူ႔သတင္းစဥ္

8888 People Power – Vol 7 No9 - April 1 2011


ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဗိသုကာႀကီး

ၿငိမ္းခ်မ္းေရး  ဗိသုကာႀကီး

မိန္ ့ခြန္းမ်ား

ျမန္မာ ျပကၡဒိန္

ရာသီဥတုအေျခအေန

Click for Rangun, Myanmar Forecast

ေတာ္လွန္ေရးသီခ်င္းမ်ား


minthukha
Quantcast
Powered By Blogger

ႏုိင္ငံတကာ သတင္းမ်ား

လြပ္လပ္ေရး ဖခင္ႀကီး

လြပ္လပ္ေရး ဖခင္ႀကီး

ၿမတ္ႏိုး

My photo
ေလးသမားသည္ ျမားကို ေျဖာင့္ေအာင္ျပဳသကဲ့သို႕ ပညာရွိတို႕သည္ အာ႐ုုံတို႕တြင္ တုန္လႈပ္ၿပီး လွ်ပ္ေပၚေလာလီျခင္း သေဘာရွိေသာ ေစာင့္ထိန္းတားျမစ္ရန္ ခက္ခဲေသာ စိတ္ကို ေျဖာင့္ေအာင္ျပဳ၏။ ဓမၼပဒ (၃၃)

Blog List