ဒီသီခ်င္းကို ဘ၀နဲ႔ ေရးတယ္
ဒီသီခ်င္းကို ဘ၀နဲ႔ ေရးတယ္ကမာပုလဲ
ငယ္ငယ္က
ခ်စ္တယ္ဆိုတာ
ေၾကာက္ရ လန္႔ရတဲ့
အေဖ၊ အေမနဲ႔ အစ္ကို၊ အစ္မေတြ …။
နည္းနည္းကေလး အ႐ြယ္ေရာက္လာေတာ့
အခ်စ္ဆိုတာ
စာသင္ခန္းထဲက
မ်က္ေစာင္းလွည့္လွည့္ထိုးတတ္တဲ့ ေကာင္မေလး
ရင္တုန္လက္တုန္နဲ႔
ထင္ပါတယ္
မ်က္ႏွာကလည္း ရွက္ေသြးနဲ႔
နီျမန္းေနမွာ …။
အေရးေတာ္ပံုႀကီးကို
ျဖတ္သန္းမိေတာ့
က်ေနာ္ …
ေမေမနဲ႔ အေ၀းဆံုးကို
ထြက္ခြာခဲ့တယ္ ေမေမ ...။
ေနာင္တမရေပမယ့္
ဒီေန႔အထိ ငိုလို႔မဆံုးဘူး ...။
လူေရွ႕သူေရွ႕မွာ
ဒီအရြယ္ႀကီးနဲ႔ မ်က္ရည္က်ေနရမွာလား
အဲဒီအရွက္က
က်ေနာ့္ႏွလံုးသားကုိ
ဖိဖိေျခေနတယ္ ေမေမ ...။
က်ေနာ္
ေဖေဖ့ေမတၱာကို မေစာ္ကားခဲ့ဘူး
ေမေမ့ကိုေတာ့ အခ်စ္ဆံုးေပါ့
ၿပီးေတာ့ …
ရဲေဘာ္ေတြရဲ႕
မက်င္းပရေသးတဲ့ စ်ာပနေပၚမွာ
က်ေနာ္ စႀကႍမေလွ်ာက္ခဲ့ပါဘူး ေမေမ
ဒါဆိုရင္ …
က်ေနာ္ဟာ လူျဖစ္မ႐ႈံးဘူးလို႔ ထင္တာပဲ ...။ ။
ကမာပုလဲ
0 comments:
Post a Comment