ၿခံေထာင့္မွာ
အေမစိုက္ခဲ့တဲ့ သေျပပင္ညိဳ
ညေတြမွာ
အေမႀကဲခဲ့တဲ့ ၾကယ္တစ္ခင္း
ေမတၱာတရားဟာ
ရန္သူမ်ိဳးငါးပါးနဲ႔ လြတ္ကင္းလို႔
လမ္းဟာ လမ္းအလုပ္ကို လုပ္လို႔
ဘ၀ေတြကို ခရီးေတြထဲ
ထိုးထည့္
ေလာင္ကၽြမ္းခဲ့ ေန႔ေတြ
အမိုက္အမဲေလးကို ရိုက္ပါ အေမ
စစ္ပြဲေတြနဲ႔ ကမၻာၾကား
ပူေႏြးလာတဲ့ အသက္ေတြ
ကၽြန္းကေလးေပၚက သီခ်င္းလို
ထမင္းလံုးတေစၦေတြ
သန္မာတဲ့ လက္ေခ်ာင္းေတြရဲ႕
အထိအေတြ႕ကို ငံ့လင့္ေနတဲ့
စႏၵရားအိုလို
ေတးသြားဟာ ေနရာတိုင္းမွာ
သူ႔ဇာတ္သူႏိုင္ေအာင္ ကမယ့္
မီးေတာက္လို
ေသျခင္း၊ ကဗ်ာ၊ ျမဴခိုး
အရာအားလံုးကို အဆံုးသတ္ေပးဖို႔
ေန႔တစ္ေန႔ဟာ ရွိေနတယ္
ေနေကာင္းလား...ေမေမ ။ ။
ရိုးဒီ
(စရဏ
0 comments:
Post a Comment