ဒီေန ့ဟာ အစျဖစ္တယ္
ဒီေန ့ဟာ အစျဖစ္တယ္
ပင္လယ္ကိုျဖတ္လာတဲ့ မိုးနံ ့ပါတဲ့ေလလို
ၿမိဳ႕့ႀကီးထဲ
ငါတို ့၀င္ေရာက္ၾကပါစို ့။
ေနေရာင္ဟာ
အုန္းလက္ကိုင္းဖ်ားနဲ ့ အိမ္အမိုးစြန္းကို ျဖတ္ၿပီး
ခပ္ေစာင္းေစာင္းက်ေနမယ္။
သစ္ပင္ေတြဟာ
ေရစိုလို ့၊ သူတို ့ အေမြးအေတာင္ေတြကိုျဖန္ ့ၿပီး
က ေနတဲ့ ေဒါင္းပ်ဳိေတြလို
အစိမ္းေရာင္ ပြပြ၊ လွလွႀကီးျဖစ္ေနမယ္။
အိမ္ေရွ ့လမ္းမေပၚမွာ ေမာ္ေတာ္ကားေတြဟာ
ႀကိဳတင္တိုင္ပင္ထားၾကသလုိပဲ
၀း၀၀ နာရီမွာ
ဟြန္းေတြ တၿပိဳင္နက္တည္းတီးလိုက္ၾကေပါ့။
ဒါဟာ အစပဲ
အရာအားလံုး
အစက ျပန္စမယ့္ အစပဲ။
ေလျပည္ညင္းဟာ
အရပ္မ်က္ႏွာအသီးသီးက
တလွည့္ၿပီးတလွည့္ တိုက္ေနမယ္။
ငါတို ့ဟာ
ေလညင္းနဲ ့အတူပါလာတဲ့ ပန္းရနံ ့ေတြလို
ဒီေနရာကို
စုေ၀းေရာက္ရိွလာၾကမယ္။
သမိုင္း၀င္ဓာတ္ပံုထဲက
မ်က္ႏွာမ်ဳိးေတြနဲ ့
အားလံုးဟာ
တည္ၾကည္ခန္ ့ျငားၾကလို ့ေပါ့။
ၿမိဳ႕အႏွံ ့က ေခါင္းေလာင္းေတြဟာ
အႏွစ္ႏွစ္ အလလ ဆြံ ့အေနခဲ့တဲ့ သူတို ့အသံ
သူတို ့ျပန္ရၿပီမို ့
၀မ္းသာမဆံုးျဖစ္လို ့
( အၿပံဳးမ်က္ႏွာေတြဟာ
ျပန္ၿပီးတည္လို ့မရေတာ့သလို့မ်ဳိး )
ကန္ေရျပင္ဟာ
သူကိုယ္တိုင္ ကုန္းေပၚတက္လာၿပီး
ပြဲေတာ္မွာ ႏဲႊခ်င္ေနတယ္။
လက္ခုပ္သံေတြဟာ
တိက်တယ္။
အပိုအလိုမရွိဘူး။
ရုပ္ရွင္မရိုက္ဘူး။
ဇာတ္တိုက္မထားဘူး။
တာထြက္ေတာ့မယ့္
အားမာန္ေတြဟာ
အခ်က္ေပးသံကို ေစာင့္ေနၾကၿပီ။
က်ားေတြျဖတ္ဖို ့
ေတာမွာ
လမ္းခင္းထားရိုးမရိွဘူး။
ေခ်ာင္းေတြ ့ရင္
ခုန္ေက်ာ္သြားဖို ့ပဲ
ေခ်ာင္းက်ယ္ရင္
ေဖာင္ဖြဲ ့မယ္။
ဒီေန ့ဟာ “ အစ ” ျဖစ္တယ္။
အရာအားလံုး
အစကျပန္စမယ့္ “ အစ ” ျဖစ္တယ္။
ဒီေန ့ဟာ
ကမ ၻာေပၚမွာ
အလွဆံုးေန ့ေတြထဲက တေန ့ျဖစ္တယ္။
ဒီေန ့ဟာ
စစ္ပြဲစတင္တဲ့ေန ့ မဟုတ္ဘူး။
စစ္ပြဲၿပီးဆံုးတဲ့ေန ့ မဟုတ္ဘူး။
ဒီေန ့ဟာ
ေမတၱာ စတင္တဲ့ေန ့
ေမတၱာေအာင္ႏိုင္တဲ့ေန ့ျဖစ္ရဲ႕့။
ဒီေန ့ဟာ
ၿငိမ္းခ်မ္းမႈ စတင္တဲ့ေန ့
ၿငိမ္းခ်မ္းမႈေအာင္ႏိုင္တဲ့ေန ့ျဖစ္ရဲ ့။
ဒီေန ့မွာ
စစ္ႏိုင္သူ မရွိဘူး။
စစ္ရွဳံးသူ မရိွဘူး။
ဒီေန ့ဟာ
စစ္ပြဲစတင္တဲ့ေန ့ မဟုတ္ဘူး။
စစ္ပြဲၿပီးဆံုးတဲ့ေန ့ မဟုတ္ဘူး။
ဒီေန ့ဟာ
ေမတၱာ စတင္တဲ့ေန ့
ေမတၱာေအာင္ႏိုင္တဲ့ေန ့ျဖစ္ရဲ ့။
ဒီေန ့ဟာ
ၿငိမ္းခ်မ္းမႈ စတင္တဲ့ေန ့
ၿငိမ္းခ်မ္းမႈေအာင္ႏိုင္တဲ့ေန ့ျဖစ္ရဲ ့။
ဒီေန ့မွာ
စစ္ႏိုင္သူ မရွိဘူး။
စစ္ရွဳံးသူ မရိွဘူး။
ဒီေန ့အေၾကာင္း
ကဗ်ာတပုဒ္ေရးရေပလိမ့္မယ္။
ဒီေန ့အေၾကာင္း
ကဗ်ာတပုဒ္မေရးခဲ့ဘူးဆိုရင္
ငါဟာ
ဘာမွမေရးခဲ့တဲ့ လူတေယာက္နဲ ့
ဘာထူးဦးေတာ့မလဲ။
0 comments:
Post a Comment