ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီတိုက္ပြဲအတြက္ အားေဆးတစ္ခြက္
(သို႔မဟုတ္)
၈၈မ်ဳိးဆက္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကိုကိုႀကီး အဖမ္းမခံရမီ
စက္တင္ဘာ ၂၆ ရက္ေန႔ညတြင္ ေျပာၾကားခဲ့ေသာ စကားမ်ား
(သို႔မဟုတ္)
၈၈မ်ဳိးဆက္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကိုကိုႀကီး အဖမ္းမခံရမီ
စက္တင္ဘာ ၂၆ ရက္ေန႔ညတြင္ ေျပာၾကားခဲ့ေသာ စကားမ်ား
“ကြၽန္ေတာ္တို႔ သက္ရွိထင္ရွား မရွိေတာ့ရင္ေတာင္မွ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ယံုၾကည္မႈေတြနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ စိတ္ေစတနာေတြဟာ ဧရာ၀တီ ျမစ္႐ိုးတစ္ေလွ်ာက္၊ ႐ိုးမႀကီး တစ္ေလွ်ာက္လံုးမွာ ျပန္႔ႏွံ႔ၿပီးေတာ့ သက္၀င္ေနလိမ့္မယ္၊ တည္ရွိေနလိမ့္မယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ယံုၾကည္ထားၿပီးသား … ”
ကိုကိုႀကီးတို႔ကို စက္တင္ဘာ ၂၇ ရက္ေန႔က ဖမ္းသြားၿပီးေတာ့ ႏွစ္ပတ္ေလာက္အၾကာမွာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ ေယာက္က ကိုကိုႀကီးနဲ႔ ေျပာထားတာေတြကို အီးေမးလ္နဲ႔ ပို႔ေပးလိုက္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ဖတ္ဖို႔ ပို႔လိုက္တာ ျဖစ္ေပမယ့္ အားလံုးအတြက္ ေဖာ္ျပခ်င္တဲ့အတြက္ ေဖာ္ျပခြင့္ ေတာင္းလိုက္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒီအင္ တာဗ်ဴးဟာ ဘယ္သူက ဘယ္ေနရာမွာ ျပဳလုပ္တယ္ဆိုတာကို မသိရသလို ကြၽန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းဆီကို ဘယ္လိုေရာက္လာသလဲ ဆိုတာလည္း မသိပါဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ တစ္စံုတစ္ရာ မွားယြင္းမႈရွိရင္ ဘားမားတူေဒးမွာ သာ အျပစ္ရွိပါေၾကာင္းနဲ႔ ဒီသတင္းဟာ စိတ္ခ်ရတဲ့ သတင္းရပ္ကြက္က ရရွိတယ္လို႔ပဲ ေျပာပါရေစခင္ဗ်ာ။ ကိုကိုႀကီး ဘာေတြေျပာထားခဲ့သလဲ ဖတ္ၾကည့္ရေအာင္ပါ။အခုတေလာမွာေပါ့ေလ။ ကိုကိုႀကီးတို႔ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ ေက်ာင္းသားအဖြဲ႔နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ သ တင္းစာထဲမွာ ဆက္တိုက္ဆိုသလို စြပ္စြဲတာေတြ၊ တိုက္ခိုက္တာေတြ ေတာက္ေလွ်ာက္ ေတြ႔ေနရ ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ တခ်ဳိ႔ကလည္း စိုးရိမ္တာေတြ ရွိတယ္ေပါ့ေလ။ ကိုကိုႀကီးတို႔ကို မၾကာခင္မွာ ဖမ္းဆီးတာေတြ၊ အေရးယူတာေတြမ်ား ျဖစ္လာမလား ဆိုၿပီးေတာ့ စိုးရိမ္ၾကတာေတြ ရွိပါတယ္။ အဲ့ဒါေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ကိုကိုႀကီးရဲ႕ အျမင္ေလး သိပါရေစ။
ကြၽန္ေတာ္တို႔အေနနဲ႔ ဖမ္းဆီးတာေတြ၊ အေရးယူတာေတြ ဆိုတာက အထူးအဆန္းေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ကိုယ္တိုင္လည္း ေထာင္ထဲမွာ ၁၄ ၊ ၅ ႏွစ္ ေနခဲ့ရၿပီးၿပီ။ ေထာင္ထဲမွာ ဘယ္လိုေနရထိုင္ရမယ္ ဆိုတာလည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ အကြၽမ္းတ၀င္ ျဖစ္ၿပီးသားပါ။ တစ္ခုပဲ၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔က အဖမ္းခံရမွာ မေၾကာက္ဖူး၊ အလုပ္မလုပ္ႏိုင္မွာပဲ စိုးတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔က အက်ဥ္းက်ေနတဲ့ဘ၀၊ လြတ္လပ္မႈ ဆိတ္သုဥ္းေနတဲ့ ဘ၀မွာ လူငယ္ဘ၀တစ္ခုလံုး ေပးဆပ္ခဲ့ရတဲ့ အခါက်ေတာ့ လြတ္လပ္မႈရဲ႕ တန္ဖိုးကို တျခားသူေတြထက္ ပိုၿပီးေတာ့လည္း သိတယ္၊ ပိုၿပီးေတာ့လည္း ခံစားႏိုင္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဟာ လြတ္လပ္မႈကို ျမတ္ႏို္းပါလ်က္နဲ႔ ဘာ့ေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဟာ ဒီလိုမ်ဳိး အဖမ္းဆီးခံရမယ့္ အခ်ဳပ္ေႏွာင္ ခံရမယ့္ အလုပ္မ်ဳိးကို လုပ္ေနသလဲဆိုေတာ့ သန္း ၅၀ေက်ာ္ ျပည္သူေတြ ေၾကာက္ေၾကာက္ရြံ႔ရြံ႔နဲ႔ ထိတ္ထိတ္လန္႔လန္႔နဲ႔ ေနေနရေနတဲ့ ဘ၀ေတြကေန လြတ္ေျမာက္ဖို႔အတြက္၊ လြတ္လပ္တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ ဘ၀ေတြ ခံစားႏိုင္ဖို႔အတြက္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ တဦးခ်င္းရဲ႕ လြတ္လပ္မႈေတြကို ေပးဆပ္ပစ္မယ္၊ စေတးပစ္မယ္လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ပိုင္းျဖတ္ၿပီးသား ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ လုပ္ကတည္းက ကမူးရွဴးထိုးနဲ႔ ဖမ္းသြားပေလ့ေစ၊ ဖမ္းရင္ ဖမ္းသြားပေလ့ေစ ဆိုၿပီးေတာ့ မ်က္ကန္းေတာတိုး လုပ္ေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ၁၄၊ ၅ ႏွစ္ ေထာင္ထဲမွာ အက်ဥ္းက်ေနတဲ့ ကာလေတြ အတြင္းမွာလည္းပဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အေလးအနက္ စဥ္းစားပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံကို ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းနဲ႔ ျဖစ္ေပၚေျပာင္းလဲသြားေအာင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဘယ္လိုႀကိဳးပမ္းၾကမလဲ၊ ဘယ္လို ခ်ဥ္းကပ္ၾကမလဲလို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေထာင္ထဲမွာကတည္းက၊ အက်ဥ္းက်ေနတဲ့ ဘ၀မွာကတည္းက ကြၽန္ေတာ္တို႔ အေလးအနက္ စဥ္းစားပါတယ္။
ဒါ့ေၾကာင့္လည္းပဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျပန္ထြက္လာတဲ့ အခ်ိန္ကစၿပီးေတာ့ အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးကို အေရးတႀကီး ေဆာင္ရြက္ၾကဖို႔၊ ဒါဟာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာ ျဖစ္ေနတဲ့ လူမႈေရး၊ စီးပြားေရး၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး အက်ပ္အတည္းအားလံုး၊ ဒုကၡသုကၡအားလံုးရဲ႕ အေျခခံဇစ္ျမစ္ဟာ အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ ျမတ္ေရးပဲလို႔ ေလးေလးနက္နက္ကို ခံယူတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ လြတ္လာကတည္းက ကြၽန္ေတာ္အပါအ၀င္ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္ေတြ အကုန္လံုးက တိုင္ပင္ထားသလိုပဲ တညီတၫြတ္တည္း ဒါကို ေရငတ္သလို တစာစာ ေတာင္းလာခဲ့တာပါ။ တိုက္တြန္းလာခဲ့တာပါ။ အခုအခ်ိန္ထိပါပဲ။
အဲ့ဒီေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ေစတနာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံသားေတြ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းနဲ႔ ျဖစ္ထြန္းတိုးတက္ ေစခ်င္တဲ့ ေစတနာ အဲ့ဒီအထဲမွာ ႏိုင္ငံသားဆိုလို႔ ကိုယ့္ကို ေထာက္ခံတဲ့သူေတြ ကိုယ့္ကို အားေပးတဲ့သူေတြ သက္သက္ကိုပဲ ေျပာေနတာ မဟုတ္ဘူး။ တပ္မေတာ္သားေတြ၊ တပ္မေတာ္သား မိသားစုေတြ၊ အရာထမ္း အမႈထမ္းေတြ၊ ေနာက္ဆံုး ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ပစ္လိုက္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြအားလံုး အက်ဳံး၀င္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ခံစားေစခ်င္တဲ့ လြတ္လပ္ျခင္း၊ ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္း အရသာကို ခံစားေစခ်င္တဲ့ သူေတြထဲမွာ သူ႔လူ ကိုယ့္လူမခြဲဘူး၊ အားလံုး အသီးသီး ညီတူမွ်တူ ခံစားေစခ်င္တယ္။ ဒါ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေစတနာပဲ။
အဲ့ဒီအတြက္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္႐ြက္ရင္းနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အဖမ္းခံသြားရလည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးပဲ အဖမ္းခံပစ္လိုက္မွာပဲ။ အဲ့ဒီေတာ့ လူကို ဖမ္းလို႔ရတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕စိတ္၀ိညာဥ္ေတြ၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ယံုၾကည္မႈေတြကိုေတာ့ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားလို႔ မရဘူး၊ သတ္ျဖတ္ပစ္လို႔ မရဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ သက္ရွိထင္ရွား မရွိေတာ့ရင္ေတာင္မွ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ယံုၾကည္မႈေတြနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ စိတ္ေစတနာေတြဟာ ဧရာ၀တီ ျမစ္႐ိုးတစ္ေလွ်ာက္၊ ႐ိုးမႀကီး တစ္ေလွ်ာက္လံုးမွာ ျပန္႔ႏွံ႔ၿပီးေတာ့ သက္၀င္ေနလိမ့္မယ္၊ တည္ရွိေနလိမ့္မယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ယံုၾကည္ထားၿပီးသား …
အဲ့ဒီေတာ့ … တကယ္လို႔ အဖမ္းခံရရင္လည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ ရင္ဆိုင္သြားမွာပါ။ အဲ့သလို ၾကံဳလာရတဲ့ အခါမ်ဳိးမွာလည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို တရားခံတေယာက္လို စစ္ေမးတာမ်ဳိးကိုလည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ လက္ခံမွာ မဟုတ္ဘူး၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကိုယ္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အခန္းက႑ကို ရွင္းရွင္းပဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေျပာမယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဟာ အက်ဳိးေဆာင္ေတြ တနည္းအားျဖင့္ ေရွ႕ေနေတြ၊ ျပည္သူေတြရဲ႕ ခံစားေနရတဲ့ ေ၀ဒနာေတြကို၊ ခံစားေနရတဲ့ အခက္အခဲေတြကို သူတို႔ကိုယ္စား ကြၽန္ေတာ္တို႔က အက်ဳိး ေဆာင္ေပးေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ၊ အဲ့ဒီေတာ့ ေရွ႕ေနကို တရားခံလို စစ္ေမးတာမ်ဳိးကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ လက္ခံမွာ မဟုတ္ဘူး။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ စိတ္ကူး၊ စိတ္သန္းေတြ တိုင္းျပည္ကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ ေစတနာေတြနဲ႔ ပတ္သတ္လို႔ ေဆြးေႏြးခြင့္ရခဲ့ရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေဆြးေႏြးမယ္။ အဲ့သလိုမွ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို စာရြက္တစ္ရြက္နဲ႔ ေဘာလ္ပင္တစ္ေခ်ာင္း ဘယ္ကရသလဲ၊ ဘယ္လိုလုပ္သလဲ ဆိုတာမ်ဳိးကို ကေလးကလား ကိစၥမ်ဳိးကို ကြၽန္ေတာ္တို႔က တရားခံပံုစံမ်ဳိးနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အစစ္ေမးခံမွာ မဟုတ္ဘူး။ အဲ့ဒါေတြကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေျဖၾကားေနမွာလည္း မဟုတ္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဟာ အင္မတန္ ႀကီးက်ယ္ ျမင့္ျမတ္တဲ့ တစ္မ်ဳိးသားလံုး ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႀကိဳးပမ္းေနတာ ေဆာင္႐ြက္ေနတာ၊ အဲ့ဒီအတြက္ နိုင္ငံေရးအရ အေရးပါတဲ့ သူေတြ၊ အဖြဲ႔အစည္းေတြအားလံုး ဒီအမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး ျဖစ္စဥ္မွာ ပါ၀င္လာႏိုင္ဖို႔အတြက္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႀကိဳးစားမွာပဲ။ စိတ္ရွည္လက္ရွည္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႀကိဳးစားမွာပဲ။
ကြၽန္ေတာ္တို႔တင္ မဟုတ္ဘူး၊ ဘက္အသီသီးက ပုဂၢိဳလ္အားလံုးလည္း စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ သေဘာထားႀကီးႀကီးနဲ႔ အားလံုးကို ထိေတြ႔ ေဆြးေႏြးႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားဖို႔ကိုလည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ ထပ္ခါတလဲလဲ တိုက္တြန္းေနတယ္။ တစ္ခုပဲရွိတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံေရးယုံၾကည္ခ်က္က ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ျဖစ္ေပၚတိုးတက္ ေရးအတြက္ အၾကမ္းမဖက္၊ အႏုနည္းနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့နည္းနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာကို ေျဖရွင္းမယ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႔ အဓိ႒ာန္ပဲ။ သႏိၷ႒ာန္ပဲ။ အဲ့ဒီေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဟာ လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔အစည္းေတြ၊ လက္နက္ကိုင္လမ္းစဥ္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ဟာေတြကိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔အေနနဲ႔ ဘယ္ေတာ့မွလည္း လုပ္မွာ မဟုတ္ဘူး၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔မွာ ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့နည္းနဲ႔ ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္တဲ့ အခြင့္အလမ္း မွန္သမွ်ကိုေတာ့ ကြၽန္ ေတာ္တို႔ အသံုးခ်သြားမွာ ျဖစ္တယ္။
အဲ့ေတာ့ ဒီေနရာမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျပည္သူေတြနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အပိုင္းလည္းရွိတယ္။ ျပည္သူေတြအေနနဲ႔ ႏိုင္ငံေရး ျပႆနာဟာ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြနဲ႔ပဲ ဆိုင္တယ္။ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြနဲ႔ပဲ ဆိုင္တယ္ဆိုတဲ့ အယူအဆမ်ဳိးနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းကို ေျပာင္းလဲဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ တစ္ဦးခ်င္းက ကိုယ့္ကုိယ္ကိုယ္ ငါ့မွာလည္း တာ၀န္ရွိတယ္။ ငါတတ္ႏိုင္တဲ့ အပိုင္းကေန ငါေဆာင္႐ြက္ျပမယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ႏွလံုးမ်ဳိး ေမြးျမဴႏိုင္မွ၊ ဒီလိုစိတ္အခံမ်ဳိးထားႏိုင္မွ ကြၽန္ေတာ္တို႔ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုလံုး လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္နဲ႔ ျဖစ္ေပၚေျပာင္းလဲႏိုင္ မယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ေျပာခ်င္တယ္။
ဒီေနရာမွာ ကိုကိုႀကီးက ျပည္သူေတြပါ၀င္ဖို႔ အပိုင္းကို ေျပာတယ္။ ျပည္သူေတြအေနနဲ႔က စား၀တ္ေနေရး အက်ပ္အတည္းေတြက တစ္မ်ဳိး၊ ေန႔စဥ္႐ုန္းကန္ရ လႈပ္ရွားရတာေတြနဲ႔ အဲ … တစ္ဖက္ကလည္းပဲ ဟိုလူေၾကာက္ရ၊ ဒီလူေၾကာက္ရနဲ႔ အထိတ္ထိတ္ အလန္႔လန္႔နဲ႔ ေနေနရတဲ့ ဘ၀မ်ဳိးေတြမွာ ျပည္သူေတြ ပါ၀င္ဖို႔ဆိုတာ၊ ဘယ္လို ပါ၀င္ေဆာင္႐ြက္ရမလဲ၊ အဲ့ဒါေလးေတာ့ တိတိက်က် ျပည္သူေတြလည္း သိသြားေအာင္ေပါ့ေလ ေျပာျပႏိုင္လို႔ရွိရင္ ကိုကိုႀကီးအေနနဲ႔ ေျပာျပေပးပါ။
ကြၽန္ေတာ့္အျမင္မွာေတာ့ ျပည္သူဆိုတာ ျပည္သူပဲ။ ႏိုင္ငံေရးသမား မဟုတ္ဘူး၊ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြလိုမ်ဳိး အယူ၀ါဒဆိုင္ရာေတြ၊ သီအိုရီေတြ အဲ့ဒါေတြသိမွ ႏိုင္ငံေရးလုပ္လို႔ရတယ္ ဆိုတာလည္း မဟုတ္ဘူး၊ ႏိုင္ငံ ေရးသမားေတြလို တခါတည္း တစ္သက္လံုးပဲ ေထာင္ထဲေနရေနရ၊ အငတ္ငတ္ အျပတ္ျပတ္နဲ႔ သူ႔ဘ၀တစ္ခု လံုး ႏိုင္ငံေရးထဲမွာပဲ ျမဳပ္ႏွံထားတယ္ ဆိုတာလည္း ျပည္သူေတြအေနနဲ႔ လိုက္မလုပ္ႏိုင္ဘူး၊ ဒါ သဘာ၀ပဲ။
ျပည္သူဆိုတာက သူ႔တစ္ဦးခ်င္းရဲ႔ ထမ္းေဆာင္ႏိုင္တဲ႔ အကန္႔အသတ္ ရွိတယ္။ သူ႔မွာ မိသားစုနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ တာ၀န္ရွိတယ္။ သူ႔ရပ္ကြက္၊ ရပ္႐ြာနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ တာ၀န္ရွိတယ္။ အဲ့ဒီေတာ့ ႏိုင္ငံေရးသမားနဲ႔ ထပ္တူေတာ့ ျပည္သူက လိုက္မလုပ္ႏိုင္ဘူး၊ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ ေတြးသလိုလည္း ရႈပ္ရႈပ္ေထြးေထြးေတြ မေတြးႏိုင္ဘူး။ ျပည္သူေတြအေနနဲ႔ ေတြးႏိုင္တဲ့အပိုင္း လုပ္္ႏိုင္တဲ့ အပိုင္းကေတာ့ ႐ိုးစင္းပါတယ္။ အဓိကက ျပည္သူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အဓိက သူေန႔စဥ္ ေျဖရွင္းေနရတဲ႔ စား၀တ္ေနေရး ျပႆနာ။ အဲ့ဒီေတာ့ စား၀တ္ေနေရးျပႆနာ ေျဖရွင္းေရးနဲ႔ မလြဲမေရွာင္သာ ဒီအာဏာပိုင္ အဖြဲ႔အစည္းေတြနဲ႔ ထိစပ္ႏိုင္ရမယ္၊ ပတ္သက္ႏိုင္ရမယ္။ အဲ့ဒီအခါက်ေတာ့မွ ဘာကိစၥပဲ လုပ္လုပ္၊ စီပြားေရးလုပ္ငန္းတစ္ခုခု လုပ္ၿပီဆိုရင္ သက္ဆိုင္ရာ အဖြဲ႔အစည္းေတြကို ေပးရ၊ ကမ္းရ၊ ဟိုကေနၿပီးေတာ့ ျဖတ္ပိုင္းလာလည္း ျဖတ္ရ၊ မလွဴခ်င္လည္း လွဴရ၊ စသျဖင့္ ရင္ဆိုင္ေနရတာေတြ ရွိတယ္။ ဆိုေတာ့ အဲ့ဒါေတြကို မေက်နပ္ဘဲနဲ႔လည္း ေအာင့္သီး ေအာင့္သက္ ေပးေနရတယ္။ အဲ့ဒါ ဘာလဲဆိုေတာ့ အဓိက ေၾကာက္လို႔ပဲ။
အဲ့ဒီေၾကာက္တာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ေသခ်ာျပန္ၿပီး ေလ့လာဖို႔လိုမယ္။ ျပန္ၿပီး ဆန္းစစ္ဖို႔လိုမယ္။ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ လုပ္ေနတာကို ဂဃနဏ မသိရင္ေတာင္မွ ဒီလူေတြ အနစ္နာခံၿပီး လုပ္ေနတယ္။ သူတို႔ မလုပ္ရဲတာေတြ လုပ္ေနတယ္ ဆိုၿပီးေတာ့ တိုးတိုးတိတ္တိတ္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ေထာက္ခံၾကတာေတြ ရွိတယ္။ တခ်ဳိ႔လည္း တဆင့္စကားနဲ႔ လွမ္းၿပီးေတာ့ ခ်ီးက်ဴးၾကတာ၊ အားေပးၾကတာေတြရွိတယ္။ သို႔ေသာ္ သူတို႔ကေတာ့ မလုပ္ရဲဘူး၊ ေနာက္တခါ ႏိုင္ငံေရးသမားနဲ႔ သြားစကားေျပာရင္ သူနဲ႔ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ဆက္ဆံလို႔ရွိရင္ အႏၱရာယ္ရွိတယ္ ဆိုတဲ့အသိ၊ အဲ့ဒါႀကီးကလည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျပည္သူေတြၾကားထဲမွာ ၿခိမ္းေျခာက္ေနတယ္။ အဲ့ဒီေတာ့ ႏိုင္ငံေရးကိုေတာ့ ေထာက္ခံတယ္။ ႏိုင္ငံေရးသမားေတာ့ မဆက္ဆံရဲဘူး၊ ဆိုေတာ့ ဒါလည္း မဟုတ္ေသးဘူး။
ႏိုင္ငံေရးသမားဆိုတာက ျပည္သူေတြနဲ႔ မထိစပ္လို႔ မရဘူး၊ ျပည္သူေတြရဲ႕ ေထာက္ခံမႈ မရဘူးဆိုရင္ ဘာမွလုပ္လို႔မရဘူး။ အဲ့ဒီေတာ့ ျပည္သူေတြ လုပ္ႏိုင္တဲ့အပိုင္း၊ အနိမ့္ဆံုး လုပ္ႏိုင္တဲ့ အပိုင္းကေတာ့ ဆက္ဆံပါ။ ႏိုင္ငံေရးသမားကို ရဲရဲတင္းတင္း ဆက္ဆံပါ။ ေထာက္ခံပါ။ ဆူပူမႈ လုပ္ေနတာ မဟုတ္ဘူး၊ အၾကမ္းဖက္မႈ လုပ္ေနတာ မဟုတ္ဘူး။
ႏိုင္ငံေရးမွာ ျပည္သူေတြ ပါ၀င္ဖို႔ လိုတယ္။ ျပည္သူေတြမွာလည္း တာ၀န္ရွိတယ္လို႔ ေျပာတာေတြ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ၾကားရပါတယ္။ အဲ့ဒီေတာ့ ျပည္သူေတြအေနနဲ႔က ဘာေတြ လုပ္ေပးရမလဲ၊ ဘယ္လို ပါ၀င္ရမလဲ၊ အဲ့ဒါေတာ့ နည္းနည္း ရွင္းရွင္းေလး ေျပာျပေပးေစခ်င္ပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေျပာေျပာေနတာက ျပည္သူေတြရဲ႕ အခန္းက႑ အေရးႀကီးတယ္ဆိုတာ ဒါ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ထပ္ခါတလဲလဲလည္း ေျပာပါတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ၅၄ သန္းရဲ႕ လူေနမႈဘ၀ေတြ ဒီလူ႔အဖြဲ႔အစည္းႀကီး တစ္ခုလံုး ေျပာင္းလဲပစ္ဖို႔ဆိုတာ ႏိုင္ငံေရးသမား ေထာင္ဂဏန္းနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးပါတီ အစုအဖြဲ႔ေတြ ဆိုတာ ေလာက္နဲ႔ ဘယ္လိုမွ မလုပ္ႏိုင္ပါဘူး၊ အဲ့ဒီေတာ့ ႏိုင္ငံေရးသမား၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီ အဖြဲ႔အစည္း ဆိုတာကလည္း ျပည္သူေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးပါတီ၊ ႏိုင္ငံေရးသမားဆိုတာ ေရနဲ႔ ၾကာလိုပါပဲ။ ေရမရွိဘဲနဲ႔ ၾကာလည္း မရွိႏိုင္ဘူး၊
အဲ့ဒီေတာ့ ႏိုင္ငံေရးသမားနဲ႔ ျပည္သူနဲ႔ကို ေနာက္တစ္နည္း ဥပမာေပးရမယ္ဆိုရင္ အမႈသည္နဲ႔ ေရွ႕ေနနဲ႔ တူပါတယ္။ အမႈသည္က ဥပေဒ နားမလည္ဘူး၊ သူ ဘယ္လိုခံရတယ္။ မတရားသျဖင့္ သူ ဘယ္လိုခံရတယ္။ သူ ဘာေတြ နစ္နာတယ္ဆိုတာကို သူ မေက်နပ္တာေလာက္ပဲ ရွိတယ္။ အဲ့ဒါကို ဥပေဒေၾကာင္းအရ တရားခြင္မွာ ထိထိေရာက္ေရာက္ ေလွ်ာက္လဲနိုင္ဖို႔အတြက္ စြဲဆိုႏိုင္ဖို႔အတြက္ ေရွ႕ေန ငွားရမယ္။ အဲ့ဒါ ေရွ႕ေနေတာ့ ငွားလိုက္ပါရဲ႕၊ အမႈသည္က ေရွ႕ေနနဲ႔ ပူးေပါင္းမႈ မရိွဘဲနဲ႔ ဖာသိဖာသာ သူနဲ႔မဆိုင္သလိုမ်ဳိး ေနမယ္ဆိုရင္ အဲ့ဒီေရွ႕ေနက ဘာမွလုပ္လို႔မရဘူး၊ အဲ့ေတာ့ အမႈသည္က ျဖစ္ေၾကာင္းရယ္ကုန္စင္ ေရွ႕ေနကို ေျပာျပဖို႔လိုတယ္။ ေရွ႕ေနနဲ႔ ထိေတြ႔ဆက္ဆံဖို႔ လိုတယ္။ အဲ့ဒီလို အေျခအေနမ်ဳိး မရွိဘူးဆိုရင္ ေရွ႕ေနခ်ည္းသက္သက္နဲ႔ ဘာမွ လုပ္လို႔မရဘူး၊ အဲ့ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြနဲ႔ ျပည္သူေတြနဲ႔ ဆိုတာကလည္း အျမဲတမ္း ဆက္စပ္ဖို႔ လိုတယ္။
အဲ့ေတာ့ ဒီေနရာမွာ ျပည္သူေတြကို ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ၊ ႏိုင္ငံေရးအဖြဲ႔အစည္းေတြနဲ႔ မဆက္ဆံရဲေအာင္ ဖိအားေပးတာေတြ၊ ၿခိမ္းေျခာက္တာေတြ၊ ေနရာအႏွံ႔မွာ ပံုသ႑ာန္မ်ဳိးစံုနဲ႔ ရွိေနတယ္။ အဲ့ဒါေၾကာင့္လည္း ျပည္သူေတြအေနနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးလုပ္တဲ့ သူေတြကို မေခၚရဲ၊ မေျပာရဲ၊ မဆက္ဆံရဲ ျဖစ္ေနၾကတာလည္း ရွိတယ္။ အဲ့ဒီေတာ့ ျပည္သူေတြအေနနဲ႔ လုပ္ႏိုင္တဲ့အပိုင္းက ဘာလဲဆိုေတာ့ ကိုယ့္ေရွ႕ေနကိုေတာ့ ကိုယ့္အက်ဳိး ေဆာင္ကိုေတာ့ ကိုယ္ရဲရဲတင္းတင္း ဆက္ဆံရဲဖို႔ လိုတယ္။ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြလိုမ်ဳိး သိပ္ၿပီးေတာ့ အႏၱရာယ္ရွိတဲ့ ကိစၥမ်ဳိး ႏွစ္ရွည္လမ်ား အဖမ္းဆီးခံ ေထာင္ခ်ခံရမယ့္ ကိစၥမ်ဳိး မလုပ္ရဲဘူး ဆိုရင္ေတာင္မွ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြနဲ႔ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ဆက္ဆံၿပီးေတာ့ ကိုယ့္အခက္အခဲေတြ၊ ကိုယ္ႀကံဳေတြ႔ရတဲ့ ျပႆနာေတြ အဲ့ဒါေတြကို ရင္ဖြင့္ဖို႔ တိုင္ပင္ဖို႔လိုတယ္။
အဲ့ေတာ့ ႏိုင္ငံေရးသမားနဲ႔ ဆက္ဆံလို႔ လာၿပီး ေမးတာျမန္းတာေတြ ရွိတယ္။ ဒီလူနဲ႔ ဘယ္လိုသိသလဲ၊ ဘယ္တုန္းက သိတာလဲ၊ အခု ဘာေတြေျပာသလဲ၊ သူက ဘာေတြေျပာသလဲ၊ ဒါမ်ဳိးေတြ လာၿပီး ေမးတာေတြရွိတယ္။ အဲ့ဒီေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ အၾကံေပးခ်င္တာ၊ တိုက္တြန္းခ်င္တာက အဲ့ဒီေတာ့ ခင္ဗ်ားက အဲ့ဒီလိုမ်ဳိး လာအေမးခံရရင္ ေၾကာက္တယ္။ တကယ့္တကယ္ေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားၾကည့္၊ ခင္ဗ်ားကို လာေမးတဲ့လူ ကိုယ္ႏိႈက္ကလည္း ေၾကာက္ေနတာပဲ။ အဲ့ဒါကို ကြၽန္ေတာ္တို႔က သတိမထားမိဘူး။ လာေမးတဲ့သူက သူက သာမာန္၀န္ထမ္းပဲ၊ ေထာက္လွမ္းေရး အဖြဲ႔အစည္း တစ္ခုခုက ၀န္ထမ္းပဲ။ အဲ့ေတာ့ သူ႔မွာရွိတဲ့ အေၾကာက္တရားက သူ႔အထက္ အဆင့္ဆင့္ကို သူက အစီရင္ခံစာ မတင္သြင္းႏိုင္မွာ သတင္းမပို႔ႏိုင္မွာ အဲ့ဒါေၾကာက္တယ္။ တကယ္လို႔ သူက ဘာမွ သတင္းမပို႔ႏိုင္ဘူးဆိုရင္ သူ႔ကို အေရးယူမွာ အျပစ္ေပးမွာ အဲ့ဒါကို သူက ေၾကာက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ကို လာေမးၿပီ ဆိုကတည္းက သူကိုယ္ႏိႈက္က ခင္ဗ်ားတို႔ကို ေၾကာက္လို႔ လာေမးတာ၊ အဲ့ဒါကို ခင္ဗ်ားတို႔ကလည္း ဘာမွ မစူးစမ္း မဆင္ျခင္ေတာ့ဘဲနဲ႔ တန္းၿပီ္းေတာ့ ေၾကာက္ပစ္လိုက္ၾကတာပဲ။
အဲ့ေတာ့ မေၾကာက္ခင္မွာ ခဏေလး ရပ္ၿပီးေတာ့ စဥ္းစားၾကည့္စမ္းပါ။ ေအာ္ … ငါကသာ ေၾကာက္ေနတာ၊ သူကလည္း ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ လာေမးတာပါလားဆိုရင္ ေၾကာက္တဲ့ လူအခ်င္းခ်င္းမွာ ခင္ဗ်ားက ပိုၿပီးေတာ့ ေၾကာက္စရာ အေၾကာင္းမရွိေတာ့ဘူး၊ အဲ့ဒီေတာ့ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ပဲ ျပန္ၿပီးေတာ့ ရင္ဆိုင္ပါ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ နင္ပဲငဆ ေျပာစရာ မလိုပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံသားအခ်င္းခ်င္း သူလည္း သူ႔စား၀တ္ေနေရးအတြက္ ဒီအလုပ္ကို လုပ္ေနရတာ။ ေၾကာက္လို႔ ခင္ဗ်ားကို လာေမးေနတာ။
အဲ … တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္။ အေၾကာက္လြန္တဲ့အခါမွာ ၿခိမ္းေျခာက္တာမ်ဳိး ျဖစ္တတ္တယ္။ ၿခိမ္းေျခာက္တာ အေၾကာက္လြန္လို႔ ၿခိမ္းေျခာက္တာ။ အဲ့ဒီေတာ့ ဘာေတြ ျဖစ္လာတတ္လဲဆ္ိုေတာ့ လာေမးတဲ့သူက တာ၀န္ရွိတဲ့အဆင့္ တစ္ေယာက္ေယာက္က ခင္ဗ်ား အဲ့ဒီလူနဲ႔ မဆက္ဆံဖို႔၊ ခင္ဗ်ား အဲ့ဒီအိမ္မသြားပါနဲ႔၊ အဲ့ဒီေတာ့ သြားရင္၊ ဆက္ဆံရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ား ဒုကၡေရာက္လိမ့္မယ္ သို႔မဟုတ္ ခင္ဗ်ား အေရးယူခံရလိမ့္မယ္။ အဲ … ကြၽန္ေတာ္တို႔ ကေလးေတြအတြက္ ေနာက္စရာ၊ ရယ္စရာစကားလံုးေတြနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေျပာေနရ တာေပါ့။ ဘယ္ေလာက္ အဆင့္ရွိတဲ့ သူမွန္းေတာ့ မသိဘူး။ အဲ့ဒီမွာ စပီကာနဲ႔၊ အသံခ်ဲ႕စက္နဲ႔ ေလွ်ာက္ ေလွ်ာက္ၿပီး ေအာ္ေနတယ္။ တည္ဆဲဥပေဒအရ အေရးယူျခင္းခံရမည္ ဆိုတာကို၊ တည္ဆဲဥပေဒဆိုတာက ဘာဥပေဒလဲမသိ၊ ဘယ္လို အေရးယူရမယ္မွန္းလဲ မသိ။ အဲဒါကို ခံတြင္းေတြ႔ၿပီးေတာ့ မိုင္က႐ိုဖုန္းကိုင္တဲ့ ပုဂိၢဳလ္တိုင္းက ႐ြာ႐ိုးကိုးေပါက္ လွည့္ၿပီးေတာ့ တည္္ဆဲဥပေဒအရ အေရးယူျခင္းခံရမည္ ဆိုၿပီးေတာ့ ေအာ္ေနတာ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာ ေန႔စဥ္ၾကံဳေနရတဲ့ ျပႆနာပါ။
အဲ့ဒီေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေၾကာက္တာလည္း တေစၧ၊ သရဲ ေၾကာက္သလိုေပါ့၊ ဘာမွန္း ညာမွန္းမသိ၊ ဟာ … တည္ဆဲဥပေဒအရ အေရးယူျခင္းခံရမည္ဆိုၿပီး စဥ္းစားမေနေတာ့ဘဲ တန္းၿပီး ေၾကာက္ပစ္လိုက္ၾကတာ၊ ေၾကာက္ပစ္လိုက္တာပဲ အႏၱရာယ္ကင္းတယ္္ဆိုတဲ့ အေတြးအေခၚေတြ၊ ေတြးပံုေခၚပံုေတြက ေခါက္႐ိုးက်ဳိး ေနၿပီ။ အဲ့ဒီေတာ့ တကယ့္တကယ္ ေၾကာက္ေတာ့ ေၾကာက္ပါ။ ေၾကာက္ေအာင္ လုပ္ရင္ေတာ့ ေၾကာက္ပါတယ္။ သူသူကိုယ္ကိုယ္ ေၾကာက္ေအာင္လုပ္ရင္ေတာ့ ေၾကာက္ပါတယ္။ သို႔ေသာ္ မေၾကာက္ခင္မွာ ခဏေလး ရပ္ၿပီးေတာ့ စဥ္းစားၾကည့္ၾကပါ။ အဲ့ဒီသက္ဆိုင္ရာ တာ၀န္ရွိ္တဲ့ ပုဂိၢဳလ္ေတြကို နည္နည္းေလးေတာ့ ျပန္ေမးဖို႔လိုတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ သူကိုယ္တိုင္ေၾကာက္ေနတာကို လူတိုင္းကသိပါတယ္။ ေၾကာက္ ေၾကာက္နဲ႔ ေလွ်ာက္လုပ္ေနတာ။
အဲ့ဒီေတာ့ ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း ေက်းဇူးျပဳၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ တဆိတ္ေမးပါရေစ။ ခင္ဗ်ားသိခ်င္တာလည္း ကြၽန္ေတာ္ေျပာမယ္။ ခင္ဗ်ားရဲ႕ နာမည္၊ ဘယ္အဖြဲ႔အစည္းကလဲ၊ ဘာရာထူးအဆင့္လဲ၊ ခင္ဗ်ားရဲ႕ တာ၀န္အဆင့္အတန္းက ဘာလဲသိပါရေစ။ အဲ့ဒီလိုမွ မဟုတ္ဘူးဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျပည္သူေတြ ၾကံဳေနရတာက ဘယ္သူလဲမသိ၊ ဘာ၀ါမွန္း မသိ၊ ယူနီေဖာင္းလည္း မပါ၊ အရပ္၀တ္ဆိုရင္ကို သူတို႔ ေၾကာက္ေနၾကတယ္၊၊ အဲ့ဒီေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဟာ ဘယ္သူကလာၿပီး ၿခိမ္းေျခာက္မွန္းမသိ ျဖစ္ေနတယ္။ အဲ့ဒီေတာ့ တကယ္လို႔ တာ၀န္ရွိတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းက တာ၀န္ရွိတဲ့ပုဂၢိဳလ္ တစ္ေယာက္ေယာက္က ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို လာေမးတာဆိုရင္ တိတိက်က် သိပါရေစ။ အဲ့ဒီေလာက္ေတာ့ ေမးခြင့္ရွိတယ္၊ ဒါဟာ သူ႔ကို ကြၽန္ေတာ္တို႔က ႐ိုင္း႐ိုင္းစိုင္းစိုင္း ဆက္ဆံတာလည္း မဟုတ္၊ ဒါက ပထမအဆင့္ေပါ့။
သူက ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္၊ သူ ဘယ္အဖြဲ႔စည္းကပါ။ တာ၀န္အရ ေမးရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဟုတ္ၿပီ ေျဖလိုက္ပါတယ္ ဒီလူနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္က ခင္တယ္ ငယ္ငယ္တည္းက သူငယ္ခ်င္း သို႔မဟုတ္ ဘယ္္တုန္းက သိတယ္။ သူဖိတ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္သြားတာ လမ္းမွာေတြ႔ေတာ့ စကားေျပာတာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဘာမွလည္း ဖုံးကြယ္ထားစရာ မလိုဘူး။ ႏိုင္ငံေရးလုပ္တဲ့ အလုပ္ကို ခိုးေၾကာင္းခိုး၀ွက္ လုပ္ရမယ့္ အလုပ္လည္း မဟုတ္ဘူး။ တႏိုင္ငံလံုးအေရးအတြက္ လုပ္ေနတာ၊ အဲ့ဒီေတာ့ ေမးရင္ ေျဖ႐ုံပဲေပါ့၊၊
ေနာက္တစ္ခု၊ ေနာက္တစ္ဆင့္ တက္ၿပီးေတာ့ ဘာလာလုပ္တာလဲ၊ ဘယ္မသြားနဲ႔။ တကယ္လို႔ ခင္ဗ်ား မလိုက္နာဘူးဆိုရင္ ခင္ဗ်ား ဒုကၡေရာက္သြားလိမ့္မယ္၊ အေရးယူ ခံရလိမ့္မယ္လို႔ သူက ေျပာလာၿပီဆိုရင္ ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း သိမ္သိမ္ေမြ႔ေမြ႔ပဲ ျပန္ေတာ့ေျပာပါ၊ ဟုတ္ကဲ့ ဥပေဒအရ တားျမစ္တာ၊ ကန္႔သတ္တာ ဆိုရင္ေတာ့ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ခင္ဗ်ားရဲ႕ ရာထူးအဆင့္အတန္း ဘယ္သူဘယ္၀ါကေန ဒီလူနဲ႔ မဆက္ဆံပါနဲ႔၊ ဒီေနရာကို မသြားပါနဲ႔လို႔ တားျမစ္တယ္၊ ခ်ဳိးေဖာက္ရင္ အေရးယူမယ္လို႔ အသိေပးတယ္ ဆိုတာကို စာနဲ႔ေပနဲ႔ ဥပေဒအရ ေဘာင္၀င္ေအာင္ ကြၽန္ေတာ့္ကို လုပ္ေပးပါ။ ကြၽန္ေတာ္ တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရးကို ေလးစားပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္ကလည္း လိုက္နာပါတယ္။ ဥပေဒအရ မဟုတ္တဲ့ ဥပေဒမဲ့ ၿခိမ္းေျခာက္တာမ်ိဳးဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္ လက္မခံႏိုင္ဘူး။
အဲ့ဒီေလာက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျပည္သူတစ္ဦးခ်င္းက ေနၿပီးေတာ့ အဲ့ဒီေလာက္ လုပ္ရဲတယ္ဆိုရင္ ဒါဟာ သက္ဆိုင္ရာ တာ၀န္ရွိတဲ့ သူေတြကို ကြၽန္ေတာ္တို႔က ရန္လိုေနတာလည္း မဟုတ္ သူတို႔နဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ထိပ္တိုက္ ရင္ဆိုင္ေနတာလည္း မဟုတ္၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ကိုယ္တိုင္က ဥပေဒစိုးမိုးေရးကို ေစာင့္ေရွာက္ေနတာ ျဖည့္ဆည္း ပံ့ပိုးေပးေနတယ္ ဆိုတဲ့အသိနဲ႔ ဒီေလာက္ ျပည္သူတို႔ဖက္ကေန တုန္႔ျပန္ရဲတယ္ဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံအေျပာင္းအလဲ ျဖစ္ဖို႔အတြက္ ဒီမိုကေရစီ ေပၚထြန္းဖို႔အတြက္ အင္မတန္ နီးကပ္လာၿပီလို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေျပာလို႔ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ကြၽန္ေတာ္ ေလးေလးနက္နက္နဲ႔ အၾကံေပးခ်င္တာက ဘုမသိ၊ ဘမသိ ေၾကာက္မပစ္လုိက္ပါနဲ႔။ မေၾကာက္ခင္မွာ ခဏေလး ရပ္လိုက္ပါ၊ ေစာင့္လိုက္ပါ။ ၿပီးေတာ့ ကိုယ္ေမးသင့္တာ ျပန္ေမးပါ။
ခုနကလိုေပါ့။ ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းနဲ႔ အဲ့ဒီေလာက္ေတာ့ ျပန္ေျပာေပါ့၊ တခ်ဳိ႕ၾကေတာ့လည္း လက္လြတ္စပယ္ လုပ္ပိုင္ခြင့္ကို အလြန္အကြၽံသံုးတဲ့ ျပႆနာမ်ဳိးေတြ ရွိခဲ့လို႔ရွိရင္ သူ႔ဖာသာသူ ျပန္ထိန္းသိမ္းသြားပါလိမ့္မယ္။ ျပန္ဆုတ္သြားပါလိမ့္မယ္။ တကယ့္တကယ္ ႏႈတ္ပိတ္တဲ့ အေနနဲ႔ လက္လြတ္စပယ္ ၿခိမ္းေျခာက္တာမ်ဳိးဟာ စာနဲ႔ေပနဲ႔ ေရးၿပီးေတာ့ ခင္ဗ်ားတာ၀န္ယူၿပီး ၿခိမ္းေျခာက္တယ္ ဆိုတာကို ခင္ဗ်ားတာ၀န္ယူၿပီး လက္မွက္ထုိးပါဆိုရင္ ဘယ္သူမွ မထိုးရဲဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ တစ္ခုခု ျပႆနာျဖစ္ၿပီဆိုရင္ အေပၚက ဘယ္သူကမွ အကာအကြယ္ မေပးဘူး၊ ႐ုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ တရားလက္လြန္ ျဖစ္ၿပီဆိုရင္ သူတိုခံရမွာ၊ အဲ့ဒီေတာ့ သူတို႔ကိုယ္၌ကလည္း ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ ခင္ဗ်ားတို႔ကို လာေျပာေနတာ။ အေၾကာက္လြန္ၿပီးေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ကို လက္လြတ္စပယ္ ၿခိမ္းေျခာက္ေနတာပါ ဆိုတာကိုေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ သိထားဖို႔လိုတယ္။ အဲ့ဒီေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဒီလိုတုန္႔ျပန္တာဟာ ပုဂၢိဳလ္ေရး အာဃာတ မပါဘူး။ ဘယ္သူရယ္ ဘယ္၀ါရယ္ ဆိုၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ရန္လိုမုန္းတီးတဲ့ စိတ္နဲ႔ ေျပာေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အခြင့္အေရး လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တာကို တုန္႔ျပန္တဲ့သေဘာ ကိုယ့္အခြင့္အေရးကို ကိုယ္ကာကြယ္တဲ့သေဘာ၊ က်င့္သံုးတဲ့ သေဘာသာ ျဖစ္တယ္။ အဲ့ဒီေလာက္ေတာ့ လုပ္ဖို႔လိုတယ္။
အဲ ... ေနာက္တစ္ဆင့္ကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ နယ္ပယ္အသီးသီး၊ ေဒသအသီးသီး၊ ဥပေဒမဲ့ ျပဳက်င့္တာေတြ၊ ျပဳက်င့္ခံေနရတာေတြ၊ အဂတိလိုက္စား ေနတာေတြ၊ အာဏာအလြဲသံုးစား လုပ္ေနတာေတြ အဲ့ဒါမ်ဳိးေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ကိုယ္တိုင္ခံစားရတဲ့ သူေတြအေနနဲ႔ မိမိ ဒီလုိျပဳက်င့္ခံရတယ္ ဆိုတာကို သက္ဆိုင္ရာ တရား႐ံုးေတြမွာ ဦးတိုက္ၿပီးေတာ့ ေလွ်ာက္ပါ။ အဲဒါဟာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဆူပူလႈံ႕ေဆာ္ဖို႔ အုံႂကြဖို႔ လုပ္ေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဥပေဒေဘာင္အတြင္းကေန ႏိုင္ငံသားတစ္ေယာက္ရဲ႕ ရပိုင္ခြင့္ကို က်င့္သံုးတာ ျဖစ္ပါတယ္။ တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရးကို ၀ိုင္း၀န္းၿပီးေတာ့ ထိန္းသိမ္းကာကြယ္ေနတာ ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ဥပေဒ ေဘာင္အတြင္းက ရင္ဆိုင္ရဲတဲ့ ရင္ဆိုင္တတ္တဲ့ အေလ့အက်င့္ေတြကိုလည္း ပ်ဳိးေထာင္ဖို႔လိုပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ ဥပေဒပညာရွင္ေတြ၊ ေရွ႕ေနေတြရဲ႔ အခန္းက႑ေတြက အေရးႀကီးပါတယ္။ သူတို႔အတြက္ တရားဥပေဒ ဘက္ေတာ္သားေတြပါ။ တရားဥပေဒကို ေစာင့္ေရွာက္ရမယ့္ ကာကြယ္ရမယ့္ တာ၀န္ဟာ သူတို႔ရဲ႕ အဓိက တာ၀န္ပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္မို႔လို႔ တခ်ဳိ႕ေရွ႕ေနေတြက မတတ္ႏိုင္ဘူး၊ မတရားတာႀကီးကို ေပးကမ္းေနရတဲ့ အျဖစ္ပ်က္မ်ဳိးေတြဟာ ေဒသအသီးသီး၊ နယ္ပယ္အသီးသီးမွာ ရွိပါတယ္။ အဲ့တာေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး ရႈေဒါင့္ကေနၿပီး ကူညီေပးၾကဖို႔ ဥပေဒပညာရွင္ေတြ၊ ေရွ႕ေနအသီး သီးေတြကိုလည္းပဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔အေနနဲ႔ ေမတၱာရပ္ခံခ်င္ပါတယ္။
ႏုိင္ငံတစ္ႏိုင္ငံမွာ ပါတီစံုဒီမိုကေရစီ ရွင္သန္ဖို႔၊ ဖြ႔ံၿဖိးဖို႔ဆိုတာက တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရးဟာ အဓိ္အက်ဆံုးပါပဲ။ အဲ့ဒီေတာ့ ဒီတရားဥပေဒ စိုးမိုးေရးကို အုတ္ျမစ္ခ်ဖို႔၊ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ဆိုတာ တရားဥပေဒ ဘက္ေတာ္သားေတြ၊ ေရွ႕ေနေတြ၊ တရားသူႀကီးေတြ အခန္းက႑ အင္မတန္ အေရးႀကီးပါတယ္။ အဲ့ဒီေတာ့ ျပည္သူေတြ အေနနဲ႔ကလည္းပဲ မိမိကို အဓမၼျပဳက်င့္တယ္၊ ဥပေဒမဲ့ ျပဳက်င့္ခံရတယ္ ဆိုတာေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ တရားခြင္နယ္မွာ ဦးတိုက္ၿပီးေတာ့ ေလွ်ာက္ထားရဲတဲ့၊ တင္ျပရဲတဲ့ သတၱိမ်ဳိးကို ေမြးျမဴၾကဖို႔ လိုပါတယ္။
အဲ့ဒီေနရာမွာေတာ့ ေျပာစရာ ရွိတာေပါ့ေနာ္။ တရားစြဲလည္း မထူးပါဘူး သူတို႔က သူတို႔ဘာသာ ဆံုးျဖတ္ခ်င္သလို ဆံုးျဖတ္ေနတာပဲ၊ ဒါက ကြၽန္ေတာ္တို႔ အရပ္စကား ေျပာတာေပါ့ေနာ္။ တကယ့္တ ကယ္မွာက်ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔မွာ (၈၈)နဲ႔ မတူတဲ့ အခ်က္ကေတာ့ သတင္းမီဒီယာေတြ ပြင့္လင္းတာတာ။ အဲဒီေတာ့ ဥပေဒမဲ့ ျပဳက်င့္ခံရတယ္၊ အဲဒါကို ႐ံုးတက္ တရားစြဲတဲ့အခါ တရား႐ံုးက မတရား စီရင္ခ်က္ခ်တယ္ ဆိုရင္လည္း တိုးတိုးတိတ္တိတ္နဲ႔ေတာ့ ၿပီးမသြားပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဒီေခတ္မွာ သတင္းျပန္ၾကားေရး စနစ္ဟာ အင္မတန္မွ လ်င္ျမန္ပါတယ္။ အဲ့ဒီေတာ့ ဒီတရားေရးအဖြဲ႔က ေနၿပီးေတာ့မွ မေလ်ာ္ၾသဇာသံုးမယ္ မတရားစီရင္ခ်က္ခ်မယ္၊ မမွန္မကန္ ဆံုးျဖတ္တယ္ ဆိုရင္လည္းပဲ ဒါဟာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာရွိတဲ့ တည္ဆဲတရားဥပေဒ စိုးမိုးေရးအေျခအေန ဘယ္ေလာက္ရွိသလဲဆိုတာကို စမ္းသပ္ေနတဲ့ ေဖာ္ထုတ္ေနတဲ့ အေျခအေနတစ္ရပ္ေတာ့ ျဖစ္သြားမွာပါ။
အဲဒါဟာ လူပုဂၢိဳလ္၊ အဖြဲ႔အစည္း ဦးတည္ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ တိုက္ခိုက္ေနတာ၊ ရန္လိုမုန္းတီးတဲ့ စိတ္နဲ႔ လုပ္ေနတာလည္း မပါပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ သြားေနတာက တရားမႈနဲ႔ မတရားမႈနဲ႔ၾကားမွာ တရားတဲ့ဖက္၊ အမွန္တရားဖက္ကေန ရပ္ခံသြားဖို႔ ရပ္တည္သြားဖို႔ တိုက္တြန္းျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အဲ့တာကလည္း ႏိုင္ငံရဲ႕ တည္ဆဲတရားဥပေဒ စိုးမိုးေရးေဘာင္ထဲက ႀကိဳးပမ္းတာျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္၊ အဲ့ဒီအတြက္ လက္လြတ္ စပယ္ အေရးယူလို႔ အျပစ္ေပးလို႔ မရပါဘူး။ ျပည္သူေတြအေနနဲ႔ မိမိေန႔စဥ္ ၾကံဳေတြ႔ေနရတဲ့ ျပႆနာေတြ ထဲမွာ ဥပေဒေၾကာင္းအရ ရင္ဆိုင္လို႔ရတဲ့ ကိစၥေတြကိုလည္း ရဲရဲတင္းတင္း ရင္ဆိုင္ေစခ်င္ပါတယ္။ အဲ့ဒီလို အမႈအခင္းေတြ ႐ံုးထုတ္တဲ့ အမႈခ်ိန္းစြဲဆိုတဲ့ေန႔ေတြ ဆိုလည္းပဲ အျခားစိတ္၀င္စားတဲ့ ျပည္သူေတြ၊ ဘ၀တူျပည္သူေတြ အေနနဲ႔ တရားခြင္မွာ သြားေရာက္ နားေထာင္ျခင္းအားျဖင့္ တရားခြင္ ဗဟုသုတေတြ ရရွိေစသလို ကိုယ္တုိင္ၾကံဳေတြ႔တဲ့အခါမွာလည္း ဘယ္လိုမ်ဳိး တရားခြင္ကို ခ်ဥ္းကပ္ရသလဲ။ တရားခြင္မွာ ဘယ္လိုေလွ်ာက္လဲရသလဲဆိုတာ အေလ့အက်င့္ ဗဟုသုတေတြကို ဆင့္ပြားရရွိေစမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာ တရားမ်တတဲ့ ဖြ႔ံၿဖိဳးတိုးတက္တဲ့ ႏိုင္ငံျဖစ္ဖို႔အတြက္ ျပည္သူတစ္ဦး ခ်င္းက လုပ္ႏိုင္တဲ့ အပိုင္းေတြကို ကမူး႐ွဴးတိုးနဲ႔ ေသြးပူၿပီး လုပ္ေဆာင္တဲ့အပိုင္း မဟုတ္ဘဲနဲ႔ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ စနစ္တက် ေဆာင္ရြက္ႏိုင္တဲ့ အခႊင့္အလမ္းေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ အဲ့ဒီလို အခြင့္အလမ္းေတြကို အသံုးခ်ၿပီးေတာ့ ျပည္သူတစ္ဦးခ်င္း အေနနဲ႔ပါ ႏိုင္ငံရဲ႕တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရးနဲ႔ အမွန္တရား ေပၚထြန္းေရးအတြက္ ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္တဲ့ အခန္းက႑ေတြကို ထိထိေရာက္ေရာက္ ေဆာင္႐ြက္ၾကဖို႔အတြက္ ကြၽန္ေတာ္ တိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။ အၾကံေပးခ်င္ပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြဟာ ႏိုင္ငံေရး တာ၀န္ယူေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ား အေနနဲ႔ကလည္းပဲ ျပည္သူေတြရဲ႕ ေန႔စဥ္ဒုကၡေတြကို ကြၽန္ေတာ္တို႔က ကိုယ္စားျပဳၿပီးေတာ့ ေဖာ္ထုတ္ေနရမွာ ျဖစ္သလို ႏိုင္ငံေရး အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးအတြက္ ျဖစ္ႏိုင္တဲ့ နည္းလမ္းေပါင္းစံုကိုလည္း ကိုယ္စြမ္းဥာဏ္စြမ္း ရွိသေလာက္ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ရွာေဖြေဖာ္ထုတ္ေနရမွာ၊ ခ်ဥ္းကပ္ေနရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ျပည္သူေတြ လုပ္ရမယ့္အပိုင္း၊ လုပ္ႏိုင္တဲ့အပိုင္းကို ျပည္သူေတြဖက္က တာ၀န္ေက်ဖို႔ လိုသလို ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ ႏိုင္ငံေရး ဦးေဆာင္ေနတဲ့ သူအေနကလည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔က မူ၀ါဒပိုင္းဆိုင္ရာ ညိႇႏိႈင္းေဆာင္႐ြက္မႈေတြ နည္းလမ္းရွားေဖြမႈေတြ ျပည္သူေတြနဲ႔ ထိစပ္ၿပီးေတာ့ ျပည္သူေတြရဲ႕ဘ၀၊ ျပည္သူေတြရဲ႕ အခက္အခဲေတြ ထင္ဟပ္ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ရန္ အတြက္လည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔က ႀကိဳးပမ္းသြားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲ့ဒီလိုသာ တက္ညီလက္ညီနဲ႔၊ ဟန္ခ်က္ညီညီနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ သြားမယ္္ဆိုရင္ လက္ရွိ တပ္မေတာ္ အႀကီးအကဲ အေနနဲ႔ကလည္းပဲ ဒါဟာ လြယ္လြယ္ကူကူ လက္ၫိႇဳးထိုးၿပီးေတာ့ အဖ်က္အေမွာက္ ဆူပူမႈေတြလို႔ စြပ္စြဲလိုက္႐ံုနဲ႔ ျပႆနာက ေျပလည္သြားမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီလူဒီလူေတြဟာ စနစ္တက်နဲ႔ တရားဥပေဒေဘာင္ အတြင္းကေန ႀကိဳးပမ္းေနတယ္။ ခ်ဥ္းကပ္ေနတယ္၊ အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး ကိုလည္း တကယ္လိုလိုလားလားနဲ႔ ေဆာင္႐ြက္ေနတာကို အသိအမွတ္ျပဳဖို႔လိုပါတယ္။ အဲ့ဒီလို ဘက္အသီး သီးမွ ေနၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေဆာင္႐ြက္သြားၾကမယ္ဆိုရင္ ဆံုမွတ္တစ္ခုမွာ အားလံုးလိုလားေတာင့္တ ေနတဲ့ ျဖစ္ေစခ်င္ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ ဖြ႔ံၿဖိးတိုးတက္ေရး လမ္းေၾကာင္းေပၚကို မလြဲမေသြ ေရာက္ရွိလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ ေျပာၾကားလိုပါတယ္။ BURMA TODAY
0 comments:
Post a Comment